YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/28424
KARAR NO : 2014/18244
KARAR TARİHİ : 19.09.2014
Tebliğname no : 12 – 2013/295912
Mahkemesi : Diyarbakır 8. Asliye Ceza Mahkemesi
Tarihi : 10/06/2013
Numarası : 2012/391 – 2013/401
Suç : Taksirle Yaralama
Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ile mağdur vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Şikayetçi olduğunu beyan etmesine ve velisi M.. F.. hakkında katılma kararı verilmesine rağmen, katılma hakkı kendisine hatırlatılmayan mağdur S.. F..’ın CMK’nın 260. maddesi uyarınca katılan sıfatını alabilecek surette suçtan zarar gören sıfatıyla temyiz hakkının bulunduğu kabul edilerek, yaralanması nedeniyle suçtan doğrudan zarar gördüğü anlaşılan ve vekili aracılığı ile hükmü temyiz etmek suretiyle katılma iradesini ortaya koyan şikayetçinin 5271 sayılı CMK’nın 237/2. maddesi uyarınca davaya katılmasının kabulüne karar verilerek yapılan incelemede;
Yapılan yargılamaya toplanıp karar yerinde gösterilen delillere mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine incelenen dosya kapsamına göre sanık müdafi ile katılan vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine; ancak;
1-İki sınır arasında temel ceza belirlenirken, cezanın alt ve üst sınırını oluşturan ceza miktarları, suçun işleniş biçimi, kusur durumu, meydana gelen zarar ve tehlikenin ağırlığının dikkate alınması esas olup, iki kişinin dişlerde kırığa neden olacak şekilde yaralanmasına neden olan sanık hakkında, maddede öngörülen cezanın alt sınırı da nazara alınmak suretiyle, adalet, hakkaniyet ve nasafet kurallarına uygun bir cezaya hükmedilmesi ve alt sınırdan bir miktar uzaklaşılması gerektiği gözetilmeden, asgari haddin çok üzerinde temel ceza tayini,
2-1 yıl 8 ay hapis cezasına mahkum edilen ve bu cezası ertelenen sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 51/3. maddesi uyarınca tayin edilecek denetim süresinin, ceza süresinden az olamayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafii ile katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı kanun’un 8/1. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca hükmün isteme uygun olarak BOZULMASINA, 19.09.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.