YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/28337
KARAR NO : 2014/7228
KARAR TARİHİ : 24.03.2014
Tebliğname no : 12 – 2013/65469
Mahkemesi : Gaziantep 4. Ağır Ceza Mahkemesi
Tarihi : 29/11/2012
Numarası : 2011/690 – 2012/372
Dava : 466 sayılı Kanun gereğince tazminat
Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Karar tarihi ve davacı lehine hükmolunan tazminat miktarları toplamına göre, hükmün temyizi kabil olduğunun anlaşılması karşısında, hükmün kesin ve temyiz edilemez olduğuna dair, davalı Hazine vekilinin temyiz talebinin reddine ilişkin 11.01.2013 tarihli ek karar kaldırılarak yapılan incelemede:
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Nesnel bir ölçüt olmamakla birlikte, hükmedilecek manevi tazminatın davacının sosyal ve ekonomik durumu, üzerine atılı suçun niteliği, tutuklanmasına neden olan olayın cereyan tarzı, tutuklu kaldığı süre ve benzeri hususlar ile tazminat davasının kesinleşeceği tarihe kadar davacının elde edeceği parasal değer de dikkate alınarak, hak ve nasafet kurallarına uygun bir miktar tayini gerektiği gözetilmeksizin, davacı lehine belirlenen ölçütlere uymayacak miktarda fazla manevi tazminata hükmolunması,
2-Yapılan temyiz incelemeleri sırasında, aynı konu ve haksız tutuklama nedenine dayalı olarak birden fazla dava açıldığının tespit edilmesi nedeniyle, hazine zararına yol açan mükerrer davalara ilişkin ödemelerin önlenmesinin temini ve kamu kaynaklarının etkili, verimli ve hukuka uygun kullanılması bakımından, davacı lehine aynı konu ve haksız tutuklama nedenine dayalı açılmış başka dava bulunup bulunmadığının, Ulusal Yargı Ağı Bilişim Sistemi (UYAP) üzerinden sorgulanıp, ilgili maliye hazinesinden sorularak tespit edilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
İsabetsiz olup, davalı hazine vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 24.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.