Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2013/28325 E. 2014/23370 K. 20.11.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/28325
KARAR NO : 2014/23370
KARAR TARİHİ : 20.11.2014

Tebliğname no : 12 – 2013/71013
Mahkemesi : Ortaköy (Aksaray) Asliye Ceza Mahkemesi
Karar Tarihi : 13/11/2012
Numarası : 2010/153 – 2012/118
Suç : 2863 sayılı Kanuna aykırılık

2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Kolluk kuvvetleri tarafından, olay günü saat 12:45 sıralarında önleyici devriye hizmeti esnasında, sanığın traktör ile arazi içerisinde kaya parçalarını çekmekte olduğunun görüldüğü, olay mahalline gidildiğinde,1 metre derinliğinde, 2 adet kazılmış mezarın tespit edilmesi üzerine sanık hakkında dava açıldığı; sanığın aşamalarda verdiği benzer ifadelerinde, tarlasını sürerken, 2 adet mezar bulduğunu, durumu müze müdürlüğüne bildirdiğini, müze görevlilerinin ilgileneceklerini söylediklerini, bir ayı geçmesine rağmen dilekçesine cevap verilmediğini, kendisinin çiftçi olduğunu, tarlasını ekime hazırlamak için kayaları söktüğünü beyan ettiği; Aksaray Müze Müdürlüğü’nün 21.07.2010 tarihli raporunda, olay mahallinin sit alanı olmadığını, çukurlardan büyük olanın içerisinde yarısı toprak altında olan lahitin bulunduğu, mezarın kenarında pişmiş toprak seramik parçaları ile kemik parçalarının yer aldığı, üzerinde kabartma süsler olan 3 taşın, mezarın kenarında bulunduğu, bu taşların mezar kapağı olabilecegi, diğer kazı çukuru kenarında ise yazıtlı atlar parçasının yer aldığı, bahsedilen eserlerin 2863 sayılı Kanun kapsamında korunması gerekli kültür varlıkları oldukları ve dava konusu yerin 2863 sayılı Kanunun 6. maddesi içerisinde yer aldığı; sanığın, 16.06.2010 tarihinde, tarlasını sürerken lahit bulduğunu Aksaray Müze Müdürlüğü’ne bildirdiğini, mahkemece yapılan keşif sonucu düzenlenen 10.05.2012 havale tarihli arkeolog bilirkişi raporunda, suça konu eserlerin, sanığın eylemi sonucu zarara uğrayıp uğramadığı hakkında bir tespit yapılmadığı anlaşılmakla; olay yerinde, arkeolog bilirkişi refakate alınmak suretiyle yeniden keşif yapılarak, suça konu eserlerin zarar görüp görmediği, zarar meydana gelmiş ise, buna sanık tarafından gerçekleştirilen eylemin sebebiyet verip vermediği tereddütsüz bir biçimde belirlenerek sonucuna göre, sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerektiği gözetilmeksizin; sanık hakkında beraat kararı verilmesi,
Kabulu göre de;
Dosya içerisinde yer alan 21.07.2010 tarihli müze raporunda, suça konu eserlerin, 2863 sayılı Kanun kapsamında, tasnif ve tescile tabi, müzede korunması gerekli taşınır kültür varlıkları olduğunun belirtilmesi karşısında, 2863 sayılı Kanunun 75.maddesi gereğince müzeye teslimine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince, beraate ilişkin hükmün isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 20/11/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.