Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2013/28304 E. 2014/18182 K. 18.09.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/28304
KARAR NO : 2014/18182
KARAR TARİHİ : 18.09.2014

Tebliğname no : 12 – 2013/255111
Mahkemesi : Ankara 14. Asliye Ceza Mahkemesi
Tarihi : 29.05.2013
Numarası : 2013/168-2013/325
Suç : Taksirle yaralama

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, mahalli Cumhuriyet savcısının sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Yolcu minibüsü şoförü olan sanığın gündüz vakti, meskun mahal, tek yönlü yolun sol şeridinde seyir halinde iken, sağ şeritte yolcu alan öğrenci servis şoförü M.. K.. idaresindeki minibüsün, kontrolsüz olarak sol şeride kavşaktan dönmek için yöneldiği ve sanığın servis aracına arkadan çarptığı olayda; servis aracı içindeki 9 yaşındaki Başak Koç’a aynı gün adli tıp kurumu doktorundan alınan raporda, basit bir tıbbi müdahale ile giderilebilecek herhangi bir lezyon saptanmadığı tespiti yapıldığı, küçüğün annesi Nilgün Koç’un şikayeti dışında sanık hakkında şikayetin bulunmaması karşısında; sanığın eylemine uyan TCK’nın 89/1. maddesi gereğince cezalandırılması gerekirken, suç vasfında yanılgıya düşülerek, sanığın TCK’nın 89/4. maddesi gereğince mahkumiyetine karar verilmesi,
2-TCK’nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarının taksirli suçlarda uygulama olanağı bulunmadığı gözetilmeden, sanık hakkında anılan madde ile hak yoksunluğuna hükmedilmesi,
Kabule göre de;
Sanık hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının itiraz üzerine, Ankara 3. Ağır Ceza mahkemesi’nin kararı ile sanığa hükmün açıklanmasının geri bırakılmasını isteyip istemediği sorulmadığı gerekçesi ile ortadan kaldırıldığı, Mahkemenin 29.05.2013 tarihli ikinci kararının gerekçe bölümünde, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar vermek gerektiği belirtildiği halde, hüküm fıkrasında bu hususa yer verilmemek suretiyle, gerekçe ile hüküm fıkrası arasında çelişkiye neden olunması,
Kanuna aykırı olup, mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 18.09.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.