Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2013/28287 E. 2014/7221 K. 24.03.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/28287
KARAR NO : 2014/7221
KARAR TARİHİ : 24.03.2014

Tebliğname no : 12 – 2013/25317
Mahkemesi : Trabzon 2. Ağır Ceza Mahkemesi
Tarihi : 17/10/2012
Numarası : 2011/40 – 2012/170
Dava : Koruma Tedbirleri Nedeniyle Tazminat

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; davacı vekilinin tüm, davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Davacının tazminat talebinin dayanağı olan Rize Ağır Ceza Mahkemesi’nin 01.12.2008 tarih, 2008/64 esas, 2008/234 karar sayılı beraet hükmünün kesinleşme tarihinin tespiti açısından, ceza davalarında verilen kararların ilgililere tefhiminden veya tebliğinden itibaren 7 gün geçtikten sonra kesinleşeceği, bu kapsamda dava dosyası incelendiğinde, davacının tazminat talebinin dayanağı olan ceza dava dosyasında 01.12.2008 tarihli beraet hükmünün, davacı (sanık) müdafii avukat M.. D.. Ç..’ın yüzüne karşı verilmiş olduğu ve davacı (sanık) aleyhine temyiz kanun yoluna başvurulmadığının anlaşılması karşısında, verilen beraet hükmünün tefhim tarihinden itibaren 7 gün geçtikten sonra 08.12.2008 tarihinde kesinleşeceği dikkate alındığında, davacının tutuklanma tarihi itibariyle uygulanması gereken 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 142/1. maddesine göre, koruma tedbirleri nedeniyle tazminat taleplerininin kararın kesinleştiğinin ilgilisine tebliğinden itibaren üç ay ve her halde karar veya hükümlerin kesinleşme tarihini izleyen bir yıl içinde dava konusu edilebileceği, hükmü karşısında, tazminat davasının 03.02.2011 tarihinde yasal bir yıllık hak düşürücü süreden sonra açıldığı gerekçeleri gösterilerek, davanın 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 142/1. maddesi gereğince süre yönünden reddi yerine, yargılamaya devamla davacı lehine tazminata hükmedilmesi,
İsabetsiz olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 24.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.