YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/28249
KARAR NO : 2014/19373
KARAR TARİHİ : 02.10.2014
Tebliğname no : 12 – 2012/256745
Mahkemesi : İstanbul Anadolu 32. Asliye Ceza Mahkemesi
Tarihi : 07/06/2012
Numarası : 2010/290-2012/606
Suç : Taksirle yaralama
Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin, kusura ilişkin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Katılanlardan G.. B.. M..’nün vücudunda 6.derece kemik kırığı oluşacak şekilde, C.. K..’nun ise, basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralandığı olayda; sanığın katılanların hastane ve ameliyat masraflarını karşıladığı, bu masrafların dışında kalan somut zararın tespit edilmesi karşısında katılanların zararlarını gidereceğinin 07.12.2011 tarihli celsede sanık müdafii tarafından beyan edildiği, katılan vekili tarafından hastane sonrası fizik tedavi, yol masrafları ve motosikletin zararı olmak üzere katılan G.. B.. M..’nün somut zararının 12.450 TL olduğu beyan edilmekle birlikte; giderilmesi gereken somut zarar miktarının tespit edilmediği, Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 03/02/2009 tarih ve 2009/250-13 sayılı kararı doğrultusunda katılan tarafın basit bir hesapla olay sebebiyle uğradığı zararının tespit edilerek, sanığa, bu zararı karşılaması hususunda imkan tanınıp, sonucuna göre 5271 sayılı CMK’nın 231. maddesindeki “hükmün açıklanmasının geri bırakılması”na ilişkin değerlendirme yapılması yerine, katılan vekili tarafından belirtilen ve herhangi bir belgeye dayanmayan zarar miktarı olan 12.450 TL’nin ödenmediğinden bahisle sanık hakkında CMK’nın 231. maddesinin uygulanmamasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 02.10.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.