YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/27991
KARAR NO : 2014/8593
KARAR TARİHİ : 08.04.2014
Tebliğname no : 12 – 2013/67326
Mahkemesi : Bakırköy 3. Ağır Ceza Mahkemesi
Tarihi : 07/11/2012
Numarası : 2008/119 – 2012/300
Dava : 466 sayılı Kanun gereğince tazminat
Davacı vekilinin 25.07.2008 tarihli dilekçesi ile müvekkili davacının bir suç soruşturması nedeniyle mahkumiyetine hükmedildiğini ancak infaz edeceği mahkumiyet süresinden fazla tutuklu kaldığını belirterek 466 sayılı Kanun gereğince maddi ve manevi tazminat istemine ilişkin açılan davanın mahkemece kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Yapılan incelemeye, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre, davacı vekilinin eksik incelemeye ve tazminat miktarına, davalı vekilinin davacının kendi kusuru ile tutuklanmasına neden olduğuna ve tazminat miktarına ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Davacı hakkında 03.06.1995 – 08.08.2001 tarihleri arasında tutuklu kaldığı, İstanbul 3. Devlet Güvenlik Mahkemesinin 26.02.2003 tarihli ve 1995/204 Esas – 2003/54 Karar sayılı ceza dosyasındaki hüküm ile “Silahlı terör örgütü üyesi olmak” suçu nedeniyle hakkında 12 yıl 6 ay hapis cezasına hükmedildiği, hükmün temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 9. Ceza Dairesinin 15.01.2004 tarihli ve 2003/2205 Esas – 2004/95 Karar sayılı ilamı ile 4959 sayılı Topluma Kazandırma Yasasından yararlanma isteğinin sorulması gerektiği nedeniyle bozulmasına karar verildiği, bozma üzerine İstanbul 9. Ağır Ceza Mahkemesince 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı Kanun’un 7. maddesi gereğince yapılan uyarlama yargılamasında 22.04.2008 tarihli ve 2004/66 Esas – 2008/732 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK’nun 314/2. maddesi ve 3713 sayılı Kanun’un 5. maddesi gereğince “Yasadışı silahlı örgüt üyesi olmak” suçu nedeniyle davacı hakkında 6 yıl 3 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına hükmedildiğinin anlaşılması karşısında, CMK’nın 144/1-b maddesindeki, kanuna uygun olarak yakalanan veya tutuklanan kişilerden, tazminata hak kazanmadığı hâlde, sonradan yürürlüğe giren ve lehe düzenlemeler getiren kanun gereği, durumları tazminat istemeye uygun hâle dönüşenlerin tazminat isteyemeyeceği yönündeki düzenleme dikkate alınarak davacının tazminat talebinin reddine karar verilmesi gerekirken davanın kısmen kabulüne karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin eksik incelemeye ilişkin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebepten 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince, isteme uygun olarak BOZULMASINA, 08.04.2014 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.