Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2013/27952 E. 2014/19326 K. 02.10.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/27952
KARAR NO : 2014/19326
KARAR TARİHİ : 02.10.2014

Tebliğname no : 12 – 2013/263714
Mahkemesi : Bursa 2. Ağır Ceza Mahkemesi
Tarihi : 19/03/2013
Numarası : 2012/63 – 2013/97
Suç : Taksirle öldürme

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii ile katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin, kusura; katılanlar vekilinin, sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Sanığın, idaresindeki kamyon ile 7 metre genişlikteki bölünmüş yolda, sol şerit üzerinden, sağdaki mobilya deposuna giriş yapmak için dönüşe geçtiğinde, sanıkla aynı yönde, sağ şeritte ilerlemekte olan ölenin kamyonun arka sağ kısmına çarpması ile meydana gelen ve bir kişinin ölümü ile bir kişinin hayati tehlike geçirecek ve kemik kırığı oluşacak biçimde yaralanması ile sonuçlanan olayda; asli kusurlu olduğu tespit ve kabul edilen sanık hakkında, iki sınır arasında temel ceza belirlenirken suçun işleniş biçimi, failin taksire dayalı kusurunun yoğunluğu, meydana gelen zararın ağırlığı, maddede öngörülen cezanın alt sınırı da nazara alınmak suretiyle, uygun bir cezaya hükmedilmesi gerektiği gözetilmeden, adalet ve hakkaniyet kuralları uyarınca alt sınırdan daha fazla uzaklaşmak suretiyle ceza tayini gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurularak sanık hakkında eksik cezaya hükmolunması;
2-TCK’nın 50. maddesinin sanık hakkında uygulanıp uygulanmamasına karar verilirken, sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu, suçun işlenmesindeki özellikler nazara alınarak, dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlar isabetle değerlendirilip, denetime olanak verecek ve somut gerekçeler de gösterilmek suretiyle takdir hakkının kullanılmasının gerektiği gözetilmeden “takdiren” şeklindeki yasal ve yeterli olmayan gerekçe ile TCK’nın 50/4. maddesi uyarınca hapis cezasının, adli para cezasına çevrilmesine karar verilmesi,
Kabule göre de;
Sanık hakkında tayin edilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi ve adli para cezasının bir gün karşılığının belirlenmesi sırasında kanun maddelerinin eksik gösterilmesi suretiyle CMK’nın 232/6. maddesine muhalefet edilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafii ile katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca hükmün isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 02.10.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.