YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/27887
KARAR NO : 2014/8129
KARAR TARİHİ : 02.04.2014
Tebliğname no : 12 – 2013/16988
Mahkemesi : Ankara 9. Ağır Ceza Mahkemesi
Tarihi : 19/09/2012
Numarası : 2011/140 – 2012/280
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Tazminat davasının dayanağı olan Ankara 8. Ağır Ceza Mahkemesinin 2009/86 esas, 2010/29 karar sayılı ceza dava dosyasının incelenmesinde; sanığın (davacının) Uyuşturucu madde ticareti yapmak suçundan 01.12.2008-08.12.2009 tarihleri arasında tutuklu kaldığı, yargılama sonunda beraatine hükmedildiği, hükmün temyiz edilmeksizin 27.04.2010 tarihinde kesinleştiği, tazminat davasının 19.04.2011 tarihinde, CMK’nın 142/1. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye açıldığı, kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmakla,
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davacı vekilinin tüm, davalı vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Manevi tazminat miktarı belirlenirken objektif bir kriter olmamakla birlikte, hükmedilecek manevi tazminatın davacının sosyal ve ekonomik durumu, üzerine atılı suçun niteliği, tutuklanmasına neden olan olayın cereyan tarzı, tutuklu kaldığı süre ve benzeri hususlar da gözetilmek suretiyle hakkaniyet ölçüsünü aşmayacak bir şekilde, hak ve nasafet kurallarına uygun makul bir miktar olarak tayin ve tespiti gerekirken, hükmedilen miktarın bu ölçütlere uymayıp fazla tayini,
2- Talep bulunmamasına rağmen davacının beraat ettiği dava sırasında kendisini temsil eden avukata yapmış olduğu ödeme nedeniyle hüküm tarihinde geçerli Avukatlık asgari ücret tarifesine göre hesaplanan 2000 TL’nin de dahil edilmesi suretiyle maddi tazminatın fazla tayini,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 02.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.