YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/2760
KARAR NO : 2013/6435
KARAR TARİHİ : 15.03.2013
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Yaralama
Hüküm : 5237 sayılı TCK’nın 89/1,2-e, 62, 50, 52/1- 2, 52/4.maddeleri gereğince mahkumiyet.
Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK’nın 89/1. maddesinde adli para cezası ile hapis cezasının seçimlik olarak düzenlendiği, TCK’nın 50/2. maddesi gereğince seçimlik cezalardan hapis cezası seçildikten sonra paraya çevrilemeyeceğine ilişkin düzenleme karşısında, sanık hakkında mahkemece hapis cezası tercih edilmiş olmasına rağmen sonuç cezanın paraya çevrilerek, TCK’nın 50/2. maddesine muhalefet edilmiş ise de aleyhe temyiz olmadığından bu husus bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin, sanığın kusurunun bulunmadığına, tanık beyanlarının dikkate alınmadığına, usul hatası yapıldığına, sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilmesi gerektiğine, cezanın ertelenmesi gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine ancak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından TCK’nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan “failin güttüğü amaç ve saik” kıstasının uygulanamayacağı dikkate alınmadan, sanık … hakkında temel cezanın belirlenmesinde, ”sanığın amacı” kıstasının gerekçe olarak gösterilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu sebeple 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılama yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, temel cezanın belirlenmesinde gösterilen diğer gerekçeler yasal ve yeterli olmakla, hüküm fıkrasının sanık … hakkındaki 2. bölümünün 1. fıkrasında yer alan ”sanığın amacı” ibaresinin hüküm fıkrasından çıkartılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15.03.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.