Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2013/27545 E. 2014/15375 K. 23.06.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/27545
KARAR NO : 2014/15375
KARAR TARİHİ : 23.06.2014

Tebliğname No : 12 – 2013/39914
Mahkemesi : İzmir 2. Asliye Ceza Mahkemesi
Tarihi : 05/12/2012
Numarası : 2012/977-2012/1238
Suç : Verileri hukuka aykırı olarak verme veya ele geçirme

Verileri hukuka aykırı olarak verme veya ele geçirme suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Soruşturma aşamasında yapılan araştırmalar neticesinde katılana ait elektronik posta adresine 14.05.2011 tarihinde sanığın babasının abonesi olduğu telefona bağlı 95.14.19.3 ve 95.14.80.123 numaralı IP adreslerinden erişim sağlandığının belirlenmesine, sanığın kaçamaklı ikrarı içeren savunmasına, sanığın babası olan tanık Sait’in anlatımına, katılanın maddi delillerle desteklenen samimi beyanlarına ve dosya kapsamına göre, sanığın, kendisi ile aynı iş yerinde çalışması nedeniyle tanıdığı katılana ait MSN adresi ve facebook hesabını, onun bilgisi ve rızası dışında ele geçirip, hakkı bulunmadığı halde bilişim sistemindeki katılana özel kısımlara girdiği ve bu adres ve profil üzerinden, katılan tarafından yazılıyormuş algısı doğuracak şekilde, başka bir kişiyle cinsel içerikli sohbet yaparak, hukuka aykırı olarak sistemde kalmaya devam ettiği anlaşılmakla;
Sanığın sübut bulan eylemlerine uyan TCK’nın 136/1. maddesindeki verileri hukuka aykırı olarak verme veya ele geçirme ve aynı Kanun’un 243/1. maddesindeki bilişim sistemine girme suçlarından mahkumiyetine karar verilmesi gerekirken, delillerin takdirinde yanılgıya düşülerek, oluşa ve dosya kapsamına uygun düşmeyen yazılı gerekçelerle, sanık hakkında beraat kararı verilmesi,
Kabul ve uygulamaya göre de:
Hükmün esasını teşkil eden kısa kararda ve gerekçeli kararın hüküm kısmında, sanık hakkında beraat hükmü kurulurken, uygulanan kanun ve ilgili maddenin gösterilmemesi suretiyle CMK’nın 232/6. maddesine aykırı hareket edilmesi,
Kanuna aykırı olup, katılanın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 23.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.