Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2013/27521 E. 2014/19902 K. 15.10.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/27521
KARAR NO : 2014/19902
KARAR TARİHİ : 15.10.2014

Tebliğname No : 12 – 2012/240578
Mahkemesi : İstanbul 37. Asliye Ceza Mahkemesi
Tarihi : 24.05.2012
Numarası : 2010/146-2012/1218
Suç : Taksirle öldürme

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin, kusura ve eksik incelemeye ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-TCK’nın 51/2. maddesi gereğince cezanın ertelenmesi mağdurun veya kamunun uğradığı zararın aynen iade, suçtan önceki hale getirme veya tazmin suretiyle tamamen giderilmesi koşuluna bağlı tutulabilir ise de, sözü edilen zararın nelerden ibaret olduğu ve miktarı hususunda mahkemece belirleme yapılmadan koşullu olarak ertelemeye karar verilmesi, keza koşullu ertelemeye esas uygulanma maddesinin TCK’nın 51/2. maddesi yerine uygulama yeri bulunmayan TCK’nın 52. maddesi olarak yanlış gösterilmesi,
2- Mesleği şoförlük olan ve alt hadden ceza tayin olunan tali kusurlu sanık hakkında TCK’nın 53/6. maddesi uyarınca üç aydan üç yıla kadar sürücü belgesinin geri alınmasına karar verilmesi mümkün ise de, güvenlik tedbirlerinin de TCK’nın 3. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olması gerektiği gözetilmeksizin, hakkaniyete aykırı olacak şekilde 1 yıl 8 ay süre ile geri alınmasına karar verilmesi,
3-Sonuç olarak 1 yıl 8 ay hapis cezası hükmedilen ve cezası ertelenen sanık hakkında, TCK’nın 51/7-8 maddesi uyarınca denetim süresi içinde sanığın kasıtlı bir suç işlemesi halinde cezanın kısmen veya tamamen infazına karar verileceğinin ve denetim süresini iyi halli olarak geçirdiği taktirde cezanın infaz edilmiş sayılacağının kararda belirtilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 15/10/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.