Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2013/27467 E. 2014/9402 K. 16.04.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/27467
KARAR NO : 2014/9402
KARAR TARİHİ : 16.04.2014

Tebliğname no : 12 – 2013/34771
Mahkemesi : Adana 4. Ağır Ceza Mahkemesi
Tarihi : 25/12/2012
Numarası : 2012/281 – 2012/502
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat

Davacının tazminat talebinin reddine ilişkin hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Davacı hakkında Feke Asliye Ceza Mahkemesinin 03.07.2007 tarihi 2005/84 esas- 2007/28 karar sayılı hükmüyle kasten yaralama suçu nedeniyle 3 yıl 1 ay 15 gün hapis cezasına hükmedildiği, kararın kesinleşip infaz aşamasına geçildiği ve davacının bu mahkeme hükmüne istinaden 20.12.2011-09.02.2012 tarihleri arasında cezaevinde kaldığı, davacı vekili tarafından 16.01.2012 tarihinde önceki kesinleşmiş mahkumiyet hükmüne karşı yargılamanın yenilenmesi yoluna müracaat edildiği ve anılan mahkemenin aynı esas ve karar numarası üzerinden 17.04.2012 tarihli ek kararıyla önceki ceza hükmünün iptaline ve davacının beraatine karar verildiği,
Tazminat istemine ilişkin 5271 sayılı CMK’nın 141. maddesinde ”suç soruşturması ve kovuşturması sırasında” gerçekleşen koruma tedbirlerine ilişkin hukuka aykırılıklar yönünden bu kanun hükümlerine göre tazminat istenebileceği belirtilmekle birlikte, madde metninde bu aykırılıkların tahdidi şekilde sıralandığı, ancak 5271 sayılı CMK’nın 323/3. maddesinde yargılamanın yenilenmesi sonucunda beraat veya ceza verilmesine yer olmadığı kararının verilmesi halinde, önceki mahkûmiyet kararının tamamen veya kısmen infaz edilmesi dolayısıyla kişinin uğradığı maddî ve manevî zararlar bu Kanunun 141 ilâ 144 üncü maddeleri hükümlerine göre tazmin edilir hükmü ve davacı vekili tarafından yargılanmanın yenilenmesi talebiyle açılan davada davacı hakkında beraat kararı verildiğinin anlaşılması karşısında, Koruma Tedbirleri Nedeniyle Tazminat Verilmesine ilişkin 5271 sayılı CMK’nın 141/1 ve devamı maddelerinde belirtilen şartların davacı yönünden gerçekleştiği, bu nedenle uğranıldığı iddia olunan manevi zararın oluştuğu gözetilmeden yazılı gerekçe ile davanın reddine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, davacı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 16.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.