YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/27401
KARAR NO : 2014/19934
KARAR TARİHİ : 15.10.2014
Tebliğname No : 12 – 2013/325153
Mahkemesi : İstanbul 11. Asliye Ceza Mahkemesi
Tarihi : 16.07.2013
Numarası : 2012/1628-2013/346
Suç : Taksirle öldürme
Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin ve katılanlar vekilinin, sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Olaya ilişkin kamera kaydının yapılan incelemesi ve tüm dosya kapsamına göre, olay günü, sanığın, idaresindeki damperli kamyon ile meskun mahalde, seyir yönüne göre sağ tarafında park etmiş araçlar bulunan çift yönlü yolda seyir halindeyken, önünde aynı yönde bir başka aracın duraklaması üzerine kısa süreli duraklayıp tekrar harekete geçeceği esnada, duraklayan araçların arasından geçmek için seyir yönüne göre sağ tarafından dar açıyla aniden kaplamaya giren ve şoför mahallinin görüş açısı dışında kalan yayaya çarpması şeklinde gerçekleşen olayda, sanığa kusur yüklenemeyeceğinden beraati yerine, oluşa uygun düşmeyen bilirkişi raporuna dayanılarak yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
2-Kabule göre de;
a-Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK’nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan “failin güttüğü amaç ve saik” gerekçelerine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
b-Sanık hakkında hükmolunan gün para cezasının TCK’nın 52/2. maddesi uyarınca bir gün karşılığı 20 TL hesabıyla “12.100” TL adli para cezasına çevrilmesi gerekirken hesap hatasıyla 540 gün karşılığı 10.800 TL adli para cezası biçiminde belirlenmesi suretiyle sanık hakkında eksik cezaya hükmolunması, keza sanık hakkında hükmolunan 1 yıl 8 ay hapis cezasının TCK’nın 49/2. maddesi uyarınca kısa süreli olmaması nedeniyle, hükmün esasını teşkil eden kısa kararda ve gerekçeli kararın hüküm kısmında, hürriyeti bağlayıcı cezayı adli para cezasına çevirmenin yasal dayanağını oluşturan TCK’nın 50/4. maddesinin gösterilmemesi
c-Sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının taksitlendirilmesi sırasında, infazda tereddüte yol açacak şekilde taksitlerin ödeme aralığının belirtilmemesi, suretiyle TCK’nın 52/4.maddesine aykırı davranılması,
d-Kendisini vekille temsil ettiren katılanlar lehine hükmedilen vekalet ücretinin sanıktan alınarak katılanlar yerine, davanın tarafı olmayan “katılanlar vekiline” verilmesine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafii ve katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 15.10.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.