YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/27198
KARAR NO : 2014/21389
KARAR TARİHİ : 30.10.2014
Tebliğname no : 12 – 2013/32862
Mahkemesi : Ödemiş 2. Asliye Ceza Mahkemesi
Karar tarihi : 07/12/2012
Numarası : 2012/405 – 2012/728
Suç : 2863 sayılı Kanuna aykırılık
2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin, sanığın suç işleme kastı bulunmadığına, cezanın ertelenmesi gerektiğine ilişkin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Sanığın aşamalarda verdiği benzer ifadelerde, suça konu sikkeleri tarlasını sürerken bulduğunu beyan etmesi karşısında, 2863 sayılı Kanunun 4/1 maddesinde sözü edilen “bulma” olgusunun gerçekleştiği ve sanık hakkında “haber verme sorumluluğuna aykırılık” suçunu düzenleyen aynı Kanunun 67/1. maddesi uyarınca hüküm tesisi gerektiği gözetilmeksizin, hatalı nitelendirme ile “kültür varlıklarını bulundurma” suçundan mahkumiyet kararı verilmesi,
2- Dava konusu eserler üzerinde üniversitelerin arkeoloji ve sanat tarihi kürsülerine mensup öğretim üyelerinden oluşan bilirkişi kuruluna inceleme yaptırılarak, mevcut durumları itibariyle bilim, kültür, din veya güzel sanatlarla ilgileri, tasnif ve tescile tabi, bildirim zorunluluğu olan, yani 2863 sayılı Kanun kapsamında korunması gerekli taşınır kültür varlıkları olup olmadıkları tespit edilerek, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerektiği gözetilmeksizin, davanın tarafı konumundaki Müze Müdürlüğü uzmanlarınca soruşturma aşamasında düzenlenen rapor hükme esas alınmak suretiyle karar verilmesi,
Kabule göre de;
Suç tarihi itibariyle yürürlükte olmayan 2863 sayılı Kanunun 5728 sayılı Kanun ile değişmeden önceki 70/1 maddesi uygulanmak suretiyle hüküm tesisi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 30/10/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.