YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/2713
KARAR NO : 2013/4981
KARAR TARİHİ : 01.03.2013
Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : 5237 sayılı TCK’nın 89/1-3-b, 62/1, 52/2.maddeleri gereğince mahkumiyet.
Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay nedeniyle sanık tali kusurlu isede meydana gelen zararın ağırlığı dikkate alındığında temel cezanın teşdiden tayininde bir isabetsizlik görülmemiş olup,
Sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı hususu değerlendirilmesi sırasında, ”olayın oluş biçimine göre sanığın suça konu olayın oluşumunda saptanan kusuru ve taksirinin yoğunluğu” şeklindeki yasal ve dosya içeriği ile uyumlu olmayan gerekçe ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmiş ise de, bu gerekçeye ek olarak yasal ve dosya içeriği ile uyumlu olan zararın giderilmemiş olmasının da gerekçe olarak belirtilmiş olması karşısında bu husus bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin, savunma haklarının kısıtlandığına, sanığın kusurunun bulunmadığına, mahkemece tali kusurlu kabul edilmesine rağmen cezanın bir kat arttırılmasına ve sanık hakkında lehe hükümlerin uygulanmadığına ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından TCK’nın 61/1. maddesinin (f) bendinde yer alan ”failin kasta dayalı kusurunun ağırlığı”, (g) bendinde yer alan “failin güttüğü amaç ve saik” ve (b) bendinde yer alan ”suçun işlenmesinde kullanılan araçlar” kıstaslarının uygulanamayacağı dikkate alınmadan, sanık hakkında temel cezanın belirlenmesinde, ”suçun işlenmesinde kullanılan araçlar” ve “sanığın kastının ağırlığı ile güttüğü amaç ve saik” kıstaslarının gerekçe olarak gösterilmesi,
2-Sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının taksitlendirilmesi sırasında yasal dayanak olan 5237 sayılı TCK’nın 52/4. maddesinin gösterilmemesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu sebeplerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılama yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, temel cezanın belirlenmesinde gösterilen diğer gerekçeler yasal ve yeterli olmakla, hüküm fıkrasının sanık hakkındaki temel cezanın belirlenmesine ilişkin 1. fıkrasında yer alan ”suçun işlenmesinde kullanılan araçlar” ve “sanığın kastının ağırlığı ile güttüğü amaç ve saik” ibarelerinin hüküm fıkrasından çıkartılması ve hükmün adli para cezasının taksitlendirilmesine ilişkin 5. fıkrasının başına “5237 sayılı TCK’nın 52/4. maddesi uyarınca” ibaresinin eklenmesi suretiyle,suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 01.03.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.