YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/27113
KARAR NO : 2014/22699
KARAR TARİHİ : 13.11.2014
Tebliğname no : 12 – 2012/289721
Mahkemesi : Salihli 2. Asliye Ceza Mahkemesi
Karar tarihi : 27/04/2010
Numarası : 2008/683 – 2010/660
Suç : 2863 sayılı Kanuna aykırılık
2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın, isnat edilen suçun yasal unsurlarının oluşmadığına ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın, hakkında aynı suçtan hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilen diğer sanık M.. T.. ile fikir ve eylem birliği içerisinde hareket ederek, oğlu H.. B.. tarafından 23/03/2007 tarihinde satın alınıp kendisine gönderilen dedektörü kullanmak suretiyle, İzmir II Numaralı Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kurulu’nun 09/10/2002 tarih ve 10985 sayılı kararı ile tescilli 2. derece arkeolojik sit alanı içerisinde yer alan Y. Köyü’nde izinsiz define araştırdığı, sanığın eyleminin suç tarihinde yürürlükte olan 2863 sayılı Kanunun 5728 sayılı Kanun ile değişmeden önceki 74/3. cümlesi ile suç tarihinden sonra yürürlüğe giren 5728 sayılı Kanun ile değişik 74/2. maddesinde düzenlenen suçu oluşturduğu, değişiklik öncesi düzenlemenin sadece adli para cezası öngörmesi nedeniyle sanığın daha lehine olduğu anlaşılmakla; 2863 sayılı Kanunun 5728 sayılı Kanun ile değişmeden önceki 74/3. cümlesi ve 5237 sayılı TCK’nın 75. maddesi uyarınca sanığa ön ödeme önerisinde bulunularak, sonucuna göre karar verilmesi gerektiği gözetilmeksizin, lehe kanun karşılaştırmasındaki yanılgı sonucu aleyhe düzenleme uygulanmak suretiyle hüküm tesisi,
Kabule göre de;
Sanığa ait adli sicil kaydında bulunan Demirci Sulh Ceza Mahkemesi’nin 31/10/2005 tarih, 2005/208 Esas, 2005/328 Karar sayılı ilamı kesin nitelikte olup, tekerrüre esas alınamayacağı gözetilmeksizin, anılan karara dayanılarak sanık hakkında mükerrirlere özgü infaz rejimi ile cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 13/11/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.