YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/2705
KARAR NO : 2013/4115
KARAR TARİHİ : 21.02.2013

Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : 5237 sayılı TCK’nın 89/1, 22/3, 62/1, 52/2.maddeleri gereğince; mahkûmiyet.

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin, sanığın suçsuz olduğuna, eksik inceleme yapıldığına ilişkin yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK’nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan “failin kastının ağırlığı, güttüğü amaç ve saik” gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
2) Hükmedilen adli para cezasının taksitlendirilmesi esnasında uygulanan kanun ve maddenin belirtilmemesi suretiyle CMK’nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, bu hususların yeniden yargılama yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, sanığa verilen temel cezanın belirlenmesinde gösterilen diğer gerekçeler yasal ve yeterli olduğundan, hüküm fıkrasının 1. bendinde yer alan “sanığın kastının ağırlığı ile güttüğü amaç ve saiki” ibaresinin çıkartılmasına ve 5. bendinin başına gelecek şekilde “5237 sayılı TCK’nın 52/4. maddesi gereğince,” ibaresinin eklenmesine, diğer hususların aynen bırakılması suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 21.02.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.