YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/26840
KARAR NO : 2014/20850
KARAR TARİHİ : 24.10.2014

Tebliğname No : 12 – 2012/315531
Mahkemesi : Karabük Ağır Ceza Mahkemesi
Karar Tarihi : 18/10/2012
Numarası : 2011/136 – 2012/116
Suç : Taksirle öldürme

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii, katılanlar vekili ve mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık müdafinin duruşmalı inceleme isteminin hükmedilen cezanın on yıl hapis cezasından aşağı olması nedeniyle 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 318. ve 5271 sayılı CMK’nın 299. maddesi gereğince talebin reddine karar verilerek yapılan incelemede;
TCDD bünyesinde yol çavuşu olarak çalışan sanığın, idaresindeki su motoru takılı vagonetle, yol bakım çalışması için önünde eskort araçla hareket ettiği, yol bakım onarım işini bitirdikten sonra eskort aracın yoluna devam ettiği, sanığın geri dönüşe geçmek için araç içerisindeki telefonun çalışmaması üzerine cep telefonundan, TCDD Ülkü istasyonunda çalışan ve bu konuda yetkin olmayan S.. A..’ı arayarak yolun boş olup olmadığını sorduğu, S.. A..’ın da telefon açıkken yanında bulunan hareket memuru Y.. Ö..’e yolun boş olup olmadığını sorduğu, Y.. Ö..’in her iki yönden gelen giden olmadığını söylemesi üzerine, sanığın idaresindeki ışık donanımı bulunmayan vagonetle ışıksız tünelde yola çıktığı, toplam 620 metrelik tünelin yaklaşık 291. metresinde karşı yönden gelen İ.. S.. idaresindeki yol bakım otosu ile çarpışmaları sonucu sanığın aracında bulunan bir kişinin öldüğü, yedi kişinin yaralandığı ve yaralıların sanıktan şikayetçi olmadıkları olayda; sanığın aracındaki seyyar TMI telefonun pil devresinin kopuk olduğunun ve çalışmadığının tespit edildiği, TCDD trenlerin hazırlanması ve trafiğine ait yönetmeliğin 118. maddesi gereğince vagonet, pompalı vagonet, pompalı drezin ve motorlu vagonetlerin dönüşleri ve seferlerinin dispeçerden bölge ve zaman izini alınması gerektiğinin, dispeçerden izin alınamaması durumunda araçların, vagonet hükümlerine uygun olarak hatta konulup ve seyir edeceği, vagonetlerin önünden ve arkasından 1050 metre mesafe ile görevlendirilecek öncü ve artçılarla korunarak seyir edeceği, öncü ve artçı olmadan vagonetlerin seyirlerine hiçbir nedenle izin verilmeyeceği belirtilmiş olup, sanığın ışıksız tünelde, ışıksız vagonetle, yetkisi olmayan kişiden edindiği harici bilgiye dayanarak tünel içinde seyretmesi suretiyle bilinçli taksirle hareket ettiğinin kabulünde isabetsizlik görülmemiş, tebliğnamede bozma öneren 1 nolu görüşe kısmen iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafii, katılanlar vekili ve mahalli Cumhuriyet savcısının, sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Mağdurlardan altısının yaralanmasının basit tıbbi müdahale giderilebilir nitelikte olduğu, mağdur sürücü İ.. S..’in ise 22.06.2011 tarihli kolluk tutanağına göre durumunun iyi olduğunu belirterek doktor raporu almak istemediği ve şikayetçi olmadığını beyan etmesi karşısında; TCK’nın 89/5 maddesi gereğince bilinçli taksirin varlığı halinde TCK’nın 89/1 maddesi kapsamını aşan yaralanmalarda şikayet şartının aranmayacağı ancak; olayda yaralanan mağdurların tümünün yaralanmalarının TCK’nın 89/1 maddesi kapsamında olduğu dikkate alındığında; sanığın yalnız A.. G..’ın ölümünden dolayı TCK’nın 85/1 maddesi gereğince cezalandırılması gerektiği gözetilmeksizin, eylemin niteliğinde yanılgıya düşülerek yazılı şekilde karar verilmesi,
2- Kendilerini vekille ile temsil ettiren katılanlar lehine karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafii ve katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 24.10.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.