YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/26801
KARAR NO : 2014/21894
KARAR TARİHİ : 05.11.2014
Tebliğname no : 12 – 2012/287793
Mahkemesi : İstanbul Anadolu 7. Asliye Ceza Mahkemesi
Tarihi : 17/04/2012
Numarası : 2009/510 – 2012/504
Suç : 2863 sayılı Kanuna aykırılık
2863 sayılı Kanun’a aykırılık suçundan sanıkların beraatlerine ilişkin hükümler, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre katılan vekilinin, yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Suç tarihinde, kolluk görevlileri tarafından yürütülmekte olan önleyici kolluk faaliyetleri sırasında, saat 03:30 sıralarında, Tepeören Merkez Mezarlığı yanından bir minibüsün hareket ettiğinin görülmesi üzerine, durumdan şüphelenilerek, aracın takibe alındığı ve benzin istasyonunda durdurulduğu, araç içerisinde bulunan sanık M.. T..’un kolluk görevlilerine, bahse konu mezarlıkta kazı yaptıklarını ve oradan döndüklerini bildirmesi üzerine suça konu yerde yapılan incelemede, 1.60 m. çapında, 2.40 m. derinliğinde yeni açılmış bir çukurun olduğu, etrafında el testeresi, kazma ile iki kürek bulunduğu, sanıkların alınan savunmalarında tevil yollu olarak, suça konu yerde kültür varlığı bulmak amacıyla kazı yaptıklarını ikrar ettikleri, sanıkların, olay tarihinde fikir ve eylem birliği içerisinde hareket ederek, kültür varlığı bulmak amacıyla Tepeören Merkez Mezarlığı’nda kazı yapıp atılı eylemi işlediğinin tüm dosya kapsamı itibariyle sabit olduğu anlaşılmakla birlikte, sanıklara atılı suçun 2863 sayılı Kanun’un 74. maddesinin birinci cümlesi ya da ikinci cümlesinde düzenlenen suçu oluşturup oluşturmadığının anlaşılması bakımından, kazı yapılan yerin niteliği de araştırılarak, sonucuna göre sanıkların hukuki durumunun takdir ve tayini gerektiği gözetilmeksizin, eksik inceleme ve hatalı değerlendirilmelerle gerekçesiz olarak beraatlerine ilişkin yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8.maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 05/11/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.