Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2013/26786 E. 2014/4530 K. 24.02.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/26786
KARAR NO : 2014/4530
KARAR TARİHİ : 24.02.2014

Tebliğname no : 12 – 2012/283498
Mahkemesi : Adana 9. Ağır Ceza Mahkemesi
Tarihi : 21/09/2012
Numarası : 2012/96 – 2012/18
Dava : Koruma Tedbirleri Nedeniyle Tazminat

Davacının tazminat talebinin reddine ilişkin hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davacı vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Davacı hakkında Adana 5. Sulh Ceza Mahkemesi’nin 05.05.2012 tarih ve 2008/991 esas, 2009/611 sayılı görevsizlik kararı ile dosyanın Adana 8. Asliye Ceza Mahkemesine gönderildiği, Adana 8. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 23.12.2010 tarih ve 2009/753 esas, 2010/1197 karar sayılı ceza dava dosyasında da davacı (sanık) hakkında Hakaret ve Bilişim Sistemine Hukuka Aykırı Olarak Girme suçlarından yürütülen kovuşturma sonucu, davacının (sanığın) hakaret suçundan beraatine, Bilişim Sistemine Hukuka Aykırı Olarak Girme suçundan ise, mahkumiyetine karar verildiği ancak, gerek soruşturma, gerek Sulh Ceza Mahkemesinde yürütülen kovuşturma, gerekse Asliye Ceza Mahkemesinde yapılan kovuşturma safhalarında davacı (sanık) hakkında herhangi bir yakalama emri çıkarılmadığının Fethiye Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 20.07.2012 tarih ve 2012/162 sayılı muhabere yazısı ve bu yazıya verilen cevabi yazılardan anlaşılması karşısında, 5271 sayılı CMK’nın 97 ve 98. maddeleri kapsamında, davacının yakalanma nedenine ilişkin, yakalama tutanağı ve dayanak yakalama emri ve nedenleri ile ilgili bilgi ve belgeler dosyaya getirtilerek sonucuna göre, davacının tazminat talebinin değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden, eksik araştırma ve inceleme sonucu yazılı gerekçe ile davanın reddine karar verilmesi,
2-Mahkemenin Kabulüne gelince;
Davacının tazminat talebine esas, yakalamanın davacı hakkında yapılıp bitirilen yargılama ve kovuşturmadan sonra gerçekleştiği, konuya ilişkin 5271 sayılı yasanın Tazminat İstemenin Koşulları başlıklı 142/1. maddesinde öngörülen “Karar veya hükümlerin kesinleştiğinin ilgilisine tebliğinden itibaren üç ay ve her halde karar veya hükümlerin kesinleşme tarihini izleyen 1 yıl içinde tazminat isteminde bulunabilir” hükmü ve aynı Kanunun 141/1. maddesinin (a ve g) fıkralarındaki ”Kanunlarda belirtilen koşullar dışında yakalanan, tutuklanan veya tutukluluğunun devamına karar verilen,” ve ”Yakalama veya tutuklama nedenleri ve haklarındaki suçlamalar kendilerine, yazıyla veya bunun hemen olanaklı bulunmadığı hâllerde sözle açıklanmayan,” şeklindeki düzenlemeler dikkate alınarak davanın yakalama işleminin gerçekleştiği 20.07.2012 tarihinde serbest bırakılma ile öğrenildikten sonra 10.08.2012 tarihinde, kanunda belirtilen üç aylık dava açma süresi içerisinde açılmış olduğunun anlaşılması karşısında, yerel mahkemece haksız işlem tarihi yerine, isabetsiz değerlendirmeye dayalı olarak, davacı hakkında Adana 8. Asliye Ceza Mahkemesinde 23.12.2010 tarihinde yapılıp bitirilen ve 25.02.2011 günlü, kesinleşme tarihi esas alınarak davanın hak düşürücü süreden sonra açıldığı ve davacının suç soruşturması veya kovuşturması sırasında yakalanmadığı, sözkonusu yakalamanın CMK’nın 141 ve 142. maddeleri uyarınca tazminat talebine konu olamayacağı gerekçesi ile reddine karar verilmesi,
İsabetsiz olup, davacı vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 24.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.