YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/26721
KARAR NO : 2014/2549
KARAR TARİHİ : 04.02.2014
Tebliğname no : 12 – 2012/287850
Mahkemesi : Adana 3. Ağır Ceza Mahkemesi
Tarihi : 18/07/2012
Numarası : 2012/107-2012/275
Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davacı vekili ile davalı vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Adana 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 06.07.2011 tarih, 2011/252 esas, 2011/296 karar sayılı dosyasında davacı hakkında uyuşturucu madde ticareti yapma ve sağlama suçundan tutuklandığı ve bu suçtan TCK’nın 188/3. maddesi gereğince açılan davada davacının tutuklanmasına neden olan uyuşturucu ticareti suçundan beraat kararı verilmesine karşılık eylemin uyuşturucu madde kullanmak suçuna dönüştüğünden bahisle suç ihbarında bulunulmasına da karar verildiği anlaşıldığından anılan suçtan açılan davanın akıbeti araştırılarak sonucuna göre karar verilmesi gerektiğinden eksik araştırmaya dayanılarak karar verilmesi,
Kabule göre de :
2- Manevi tazminat miktarı belirlenirken objektif bir kriter olmamakla birlikte, hükmedilecek manevi tazminatın davacının sosyal ve ekonomik durumu, üzerine atılı suçun niteliği, tutuklanmasına neden olan olayın cereyan tarzı, tutuklu kaldığı süre, tutuklama tarihi ile tazminat davasının kesinleştiği tarihe kadar ele geçen toplam manevi tazminat miktarı ve benzeri hususlar da gözetilmek suretiyle hakkaniyet ölçüsünü aşmayacak bir şekilde, hak ve nesafet kurallarına uygun makul bir miktar olarak tayin ve tespiti gerekirken, davacı hakkında hükmedilen manevi tazminat miktarının bu ölçülere uymayıp fazla tayini,
3- Tutuklu kalınan sürenin 92 gün yerine 93 gün kabulü ile maddi tazminatın fazla tayini ve davacının tazminat davasının dayanağını teşkil eden ceza davası sırasında kendisini temsil için avukata yapmış olduğu ödemeyi de maddi tazminat kapsamında talep etmiş olması karşısında, ceza dosyasının incelenerek davacının vekille temsil edilip edilmediği ile vekaletname olup olmadığının belirlenerek vekille temsil edildiğinin tespiti halinde, ödemeye ilişkin belge ibraz edilmemesi nedeniyle beraate dair kararın verildiği tarihte geçerli olan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesine göre belirlenen ve 2011 yılı için yürürlükte olan 2200 TL’nin de maddi tazminat kapsamında tayin edilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, davacı vekili ile davalı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 04.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
d.