YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/26521
KARAR NO : 2014/4159
KARAR TARİHİ : 19.02.2014
Tebliğname no : 12 – 2013/4423
Mahkemesi : Bursa 3. Ağır Ceza Mahkemesi
Tarihi : 17/10/2012
Numarası : 2012/33 – 2012/406
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Tutuklandığı tarihte oto kaporta işyeri sahibi olduğunu belirten davacının, tutuklu kaldığı 08.10.2011-30.11.2011 tarihlerinde vergi mükellefi olup olmadığı, davacının tutuklu kaldığı süreler itibariyle şirket faaliyetlerinin devam edip etmediği de araştırılıp, şirkete ait işletme defteri ile benzeri kayıt ve belgelerin sözkonusu işyeri ve vergi dairesi müdürlüğünden getirtilerek konusunda uzman bilirkişi kurulundan rapor alınmak suretiyle, davacının maddi zararın belirlenmesi, maddi zararın belgelendirilememesi durumunda ise asgari ücret esas alınarak hakkaniyete uygun bir miktarın maddi tazminat olarak tayini gerekirken, bu hususları yeterince irdelemeyen bilirkişi heyeti raporuna dayanılarak yazılı şekilde hüküm tesisi,
2-Kabul ve uygulamaya göre de;
Tazminat davasına dayanak teşkil eden Orhangazi Asliye Ceza Mahkemesinin 14.12.2011 tarih, 2011/407 esas, 2011/356 karar sayılı beraat hükmü ile birlikte davacı lehine 1100 TL vekalet ücretine hükmedilmesine rağmen, beraat kararından sonraki bir tarih olan 11.01.2012 tarihinde tanzim edildiği anlaşılan serbest meslek makbuzundaki 1500 TL’nin de, maddi tazminat kapsamında davacıya ödenmesine karar verilmesi suretiyle fazla miktarda maddi tazminata hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 19.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.