Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2013/26489 E. 2014/12255 K. 21.05.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/26489
KARAR NO : 2014/12255
KARAR TARİHİ : 21.05.2014

Tebliğname no : 12 – 2012/290554

Mahkemesi : Sincan 2. Ağır Ceza Mahkemesi

Tarihi : 20/09/2012

Numarası : 2012/220 – 2012/238

Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat

Davacının tazminat talebinin reddine ilişkin hüküm, davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:

Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davacı vekili ile davalı vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;

1-5271 sayılı CMK’nın 142/1. maddesine göre koruma tedbirleri nedeniyle tazminat istemlerinin hükmün kesinleştiğinin ilgilisine tebliğinden itibaren üç ay ve herhalde hükmün kesinleşme tarihini izleyen bir yıl içinde dava konusu edilebileceği, tazminat davasına dayanak olan Ankara 9. Ağır Ceza Mahkemesinin 13.03.2012 tarihli 2011/366 Esas – 2012/55 Karar sayılı beraat hükmünün, davacının ve müdafinin yüzüne karşı tefhim edildiği, dayanak ceza dosyasının UYAP ortamında yapılan incelemesinde, sanık Hasan Özer müdafiinin temyizinin bu sanık hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik olup, davacı (sanık) hakkındaki hükmün temyiz edilmediğinin, davacı açısından hükmün kesinleşme tarihinin 21.03.2012, tazminat davasının ise 27.06.2012 tarihinde açılmış olması karşısında, davanın beraat hükmünün kesinleşme tarihini izleyen 1 yıl içinde açıldığı kabul edilerek yargılamaya devamla esas hakkında bir karar verilmesi gerekirken, davanın reddine karar verilmesi,

2- Kabul ve uygulamaya göre de;

Davanın reddine karar verilmiş olması karşısında, davalı lehine karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi gereğince maktu vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,

Kanuna aykırı olup, davacı vekili ile davalı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 21.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.