Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2013/26059 E. 2014/10475 K. 30.04.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/26059
KARAR NO : 2014/10475
KARAR TARİHİ : 30.04.2014

Tebliğname no : 12 – 2012/272380
Mahkemesi : Adana 3. Ağır Ceza Mahkemesi
Tarihi : 25/04/2012
Numarası : 2012/56-2012/171
Dava :Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Tazminat davasının dayanağı olan Adana 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 2011/11 esas, 2011/246 karar sayılı ceza dava dosyasının incelenmesinde; sanığın (davacının) Uyuşturucu madde ticareti yapmak suçundan tutuklu kaldığı, yargılama sonunda 25.05.2011 tarihinde beraatine hükmedildiği, hükmün temyiz edilmeksizin 02.06.2011 tarihinde kesinleştiği, tazminat davasının 27.01.2012 tarihinde, CMK’nın 142/1. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye açıldığı, kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmakla birlikte,
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davalı vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Manevi tazminat miktarı belirlenirken objektif bir kriter olmamakla birlikte, hükmedilecek manevi tazminatın davacının sosyal ve ekonomik durumu, üzerine atılı suçun niteliği, tutuklanmasına neden olan olayın cereyan tarzı,tutuklu kaldığı süre,tutuklama tarihi ile tazminat davasının kesinleştiği tarihe kadar ele geçecek parasal değer ve benzeri hususlar da gözetilmek suretiyle hakkaniyet ölçüsünü aşmayacak bir şekilde, hak ve nasafet kurallarına uygun makul bir miktar olarak tayin ve tespiti gerekirken, hükmedilen miktarın bu ölçülere uymayıp fazla tayini,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 30.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.