YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/26014
KARAR NO : 2014/21406
KARAR TARİHİ : 30.10.2014
Tebliğname no : 12 – 2012/267241
Mahkemesi : Lüleburgaz 1. Asliye Ceza Mahkemesi
Karar tarihi : 21/02/2012
Numarası : 2011/91 – 2012/113
Suç : 2863 sayılı Kanuna aykırılık
2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanıkların beraatlerine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılan vekilinin yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanıkların, Edirne Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kurulu’nun 10/02/1994 tarih ve 1735 sayılı kararı ile sınırları belirlenen Sokullu Külliyesi koruma alanı içerisindeki anıt eser olarak tescilli S.. Külliyesi Arastası’nda mevcut iş yerinde izin almaksızın cephe doğramasını alüminyum, yer döşemesini seramik malzeme ile degiştirmek, klima takmak, içte yarım lambiri yapmak ve saçakları onarmak suretiyle atılı suçu işlediklerinin iddia olunduğu, sanık F.. Y..’ın aşamalarda verdiği benzer ifadelerinde; dava konusu yeri 2008 yılında diğer sanıklardan satın aldığını, satın aldığı tarihte klimanın takılı, cephe doğramasının alüminyum malzeme olduğunu, kendisinin iş yerinin içine yarım lambiri yaptığını, saçakları onardığını ve zemini seramik malzeme ile değiştirdiğini, taşınmazın koruma kapsamında olduğunu bilmediğini beyan ettiği, sanık Anşa Pehliva’nın aşamalardaki benzer ifadelerinde; dava konusu taşınmazı, sanık N.. H.. ile ortak olarak 1998-1999 yılları arasında satın aldıklarını, birlikte cephe doğramasını paslanmış olmasından dolayı, alüminyum malzeme ile değiştirdiklerini, klima taktırdıklarını, taşınmazın koruma kapsamında olduğunu bilmediğini beyan ettiği, sanık N.. H..’nin aşamalardaki benzer ifadelerinde; dava konusu taşınmazı, sanık A.. P.. ile hisseli olarak 1998-1999 yılları arasında satın aldıklarını, birlikte cephe doğramasını değiştirdiklerini ve klima taktırdıklarını, değişiklikleri yaparken taşınmazın koruma kapsamında olduğunu bilmediğini beyan ettiği, suça konu taşınmaza ait tapu kaydının beyanlar hanesinde, “korunması gerekli taşınmaz kültür varlığıdır” şerhleri mevcut olup, şerhlerin, taşınmazın sanıklar tarafından edinme tarihlerinden önce, 08/01/1991 ve 25/02/1992 tarihinde konulduğu, bilirkişi raporunda, suça konu fiillerin “basit tamir ve tadil” niteliği taşıdığı belirtildiği halde, yapılış zamanlarına yönelik bir tespitte bulunulmadığı anlaşılmakla ;
İzinsiz müdahalede bulunulduğu iddia olunan taşınmaz üzerinde, sanat tarihi alanında uzman bilirkişi refakate alınmak suretiyle yeniden keşif yapılıp, kullanılan malzemelerin cinsi, yıpranma durumu gibi teknik özellikler değerlendirilmek suretiyle iddianamede açıklanan eylemlerin yapılış zamanlarının her türlü şüpheden uzak biçimde belirlenmesi, suça konu müdahaleler nedeniyle tescilli kültür varlığının zarar görüp görmediği, özgün yapısını kaybedip kaybetmediği, zarar tespiti halinde “kültür varlığına kasten zarar verme”, zarar mevcut olmadığının belirlenmesi halinde, inşaat bilirkişisi raporundaki “basit tamir ve tadil” tanımlaması da dikkate alınarak, “izinsiz tadilat ve tamirat yapma” suçundan sanıklar hakkında mahkumiyet kararı verilmesi gerektiği gözetilmeksizin, eksik araştırmaya dayanılarak ve yapılan müdahalelerin basit nitelikte olduğu gerekçe gösterilerek yazılı şekilde hüküm tesisi,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 30/10/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.