YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/25824
KARAR NO : 2014/11103
KARAR TARİHİ : 07.05.2014
Tebliğname no : 12 – 2012/242859
Mahkemesi : İzmir 3. Ağır Ceza Mahkemesi
Tarihi : 30/05/2012
Numarası : 2011/363 – 2012/165
Dava : 466 sayılı Kanuna göre tazminat talebi
Davacının maddi tazminat talebinin reddi ile manevi tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davalı vekili ile davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Davacının tazminat davasının dayanağı olan Doğubayazıt Ağır Ceza Mahkemesinin 2009/191 esas, 2010/85 karar sayılı ceza dava dosyasının incelenmesinde; sanığın (davacının) Rüşvet almak suçundan 14.03.2001 tarihinde tutuklandığı, 25.07.2001 tarihinde nakti kefalet karşılığında tahliye edildiği, yargılama sonunda 06.04.2010 tarihinde beraatine ve nakdi kefaletin iadesine hükmedildiğinin anlaşılması karşısında, davacının yatırılan kefalet parasının emanette kaldığı sürece bu paraya tahakkuk edecek faizi isteyebileceği nazara alınmadan yazılı gerekçeyle maddi tazminatın reddine karar verilmesi,
2-Dairemizce yapılan temyiz incelemeleri sırasında aynı konu ve haksız tutuklama nedenine dayalı olarak birden fazla dava açıldığının tespit edilmesi nedeniyle, hazine zararına yol açan mükerrer davalara ilişkin ödemelerin önlenmesinin temini ve kamu kaynaklarının etkili, verimli ve hukuka uygun kullanılması bakımından, aynı konu ve haksız tutuklama nedenine dayalı açılmış başka dava olup olmadığının, Ulusal Yargı Ağı Bilişim Sistemi (UYAP) üzerinden sorgulanarak ve ilgili maliye hazinesinden sorularak tespit edilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, davacı vekili ile davalı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 07.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.