YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/25729
KARAR NO : 2014/13822
KARAR TARİHİ : 04.06.2014

Tebliğname no : 12 – 2012/240632

Mahkemesi : Tokat Ağır Ceza Mahkemesi

Tarihi : 05/07/2012

Numarası : 2011/84 – 2012/253

Dava : koruma tedbirleri nedeniyle tazminat

Davacıların tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili ve davacılar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:

Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davacı vekili ile davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;

1-Manevi tazminat miktarı belirlenirken objektif bir kriter olmamakla birlikte, hükmedilecek manevi tazminatın davacının sosyal ve ekonomik durumu, üzerine atılı suçun niteliği, tutuklanmasına neden olan olayın cereyan tarzı, tutuklu kaldığı süre, tutuklama tarihi ile tazminat davasının kesinleştiği tarihe kadar ele geçecek parasal değer ve benzeri hususlar da gözetilmek suretiyle hak ve nasafet kurallarına uygun makul bir miktar olarak tayin ve tespiti gerekirken, davacılar lehine bu ölçütlere uymayacak miktarda az manevi tazminata hükmolunması,

2- Davacı A.K.. bakımından, mahkemece belirlenmesi gerektiği de gözetilmeden tutuklu kalınan sürenin 305 gün yerine 299 gün kabulü ile asgari ücret üzerinden maddi tazminata hükmedilmiş olması karşısında, hesap hatası sonucu maddi tazminatın 4188,81 TL yerine 4509,04 olarak fazla tayini,

3- Davacı M. Ç..’ın Gürün İlçe Sağlık Müdürlüğünde ambulans şoförü olduğu tutuklu kaldığı dönemdeki döner sermaye alacağını talep etmiş olması karşısında, bu hususun çalıştığı Gürün Devlet Hastanesinden sorulmak suretiyle belirlenmesi gerekirken ödenen 2006 ve 2008 yılı döner sermaye gelirlerinin ortalaması alınmak suretiyle maddi zararın tayini,

4-Davacıların aynı vekille ancak ayrı ayrı açtıkları davaların yargılama aşamasında birleştirilmesi karşısında, vekille temsil edilen davacılar lehine her birine ayrı ayrı vekalet ücreti verilmesi yerine tek ücreti vekalet takdir edilmesi,

Kanuna aykırı olup, davacılar vekili ile davalı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 04.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.