Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2013/25505 E. 2014/18960 K. 29.09.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/25505
KARAR NO : 2014/18960
KARAR TARİHİ : 29.09.2014

Tebliğname no : 12 – 2012/231337
Mahkemesi : Germencik Asliye Ceza Mahkemesi
Tarihi : 15/05/2012
Numarası : 2008/167 – 2012/188
Suç : 2863 sayılı Kanun’a aykırılık

2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
İzmir II numaralı Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kurulu’nun 10.04.1991 tarih ve 1943 sayılı kararıyla 1. derece arkeolojik sit alanı ilan edilen bölge içerisinde yer alan, Aydın ili, Germencik ilçesi, Tekin köyü, .. mevki, 790 sayılı parselde yer alan ve özel mülkiyete konu araziye, sanık tarafından izin alınmadan kazı yapılarak zeytin fidanları dikildiği, bu durumun Aydın Müze Müdürlüğü görevlilerince tespit edilmesi üzerine, sanık hakkında soruşturmaya başlandığı ve 2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan davanın açıldığı, her ne kadar yargılama neticesinde mahkemece, sanığın davaya konu eylemi için izin alması gerektiğini bilemeyebileceği ve suç kastının bulunmadığı gerekçeleri gösterilerek beraatine karar verilmiş ise de, olay yerinin sit alanı kabul edildiği kararın mahallinde mutad vasıtalarla ilanının yapıldığı ve buna ilişkin tutanağın dosya kapsamında bulunduğu, gerek sanık beyanlarından ve gerekse de Mernis kaydından anlaşılacağı üzere, sanığın 1. derece arkeolojik sit alanı ilan edilen bölgede ikamet ettiği, böylece sanığın bölgenin sit alanı olduğunu bildiğinin kabul edilmesi gerektiği, ayrıntıları Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Yüksek Kurulu’nun 05.11.1999 tarih ve 658 sayılı ilke kararında belirtildiği üzere, 1. derece arkeolojik sit alanında bilimsel amaçlı kazılar hariç kazının yapılamayacağı ve bu alanlarda mevsimlik tarımsal faaliyet hariç tarım alanlarının açılamayacağı, böylece sanığın 1. derece arkeolojik sit alanı içerisinde izin almadan fiziki müdahalede bulunduğu ve üzerine atılı suçun sabit olduğu anlaşılmakla, sanığın atılı suçtan mahkumiyetine karar verilmesi gerekirken, yerinde olmayan gerekçeyle beraatine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince, beraate ilişkin hükmün isteme uygun olarak BOZULMASINA, 29.09.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.