YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/25430
KARAR NO : 2014/21107
KARAR TARİHİ : 27.10.2014
Tebliğname no : 12 – 2012/246624
Mahkemesi : Karacabey 1. Asliye Ceza Mahkemesi
Tarihi : 12/04/2012
Numarası : 2011/456 – 2012/527
Suç : Taksirle yaralama
Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sürücü belgesinin geri alınması hususunun mahkemenin takdirinde olup, takdirin bu yönde kullanıldığının kabul edilmesi karşısında bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılanlar vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Temel cezanın tayini sırasında kısa kararda uygulama maddesinin TCK’nın 89/4 yerine 189/4 olarak yazılması,
1-Sanığın idaresindeki otomobille yol yapım çalışmaları nedeniyle tek şeridi geliş ve gidişli olarak trafiğe açılan yolda sollama yasağına rağmen sollama yaparak karşı yönden gelen katılan A.. U.. idaresindeki araçla çarpışması şeklindeki olayda bilinçli taksirin koşullarının gerçekleştiği ve cezanın bilinçli taksir nedeniyle arttırılması gerektiğinin gözetilmemesi,
2- Katılanlar İ.. U.. ve D.. U.. un olay nedeniyle vücutlarında kemik kırıkları oluşturacak şekilde yaralandıklarını belirtmeleri karşısında, mağdura ait tüm tedavi evrakları getirtilip kesin raporları aldırılmadan eksik soruşturma ile hüküm kurulması,
Kabule görede;
Dosya içeriğine göre asli ve tam kusurlu olduğu kabul ve tespit edilen sanık hakkında, iki sınır arasında temel ceza belirlenirken suçun işleniş biçimi, failin taksire dayalı kusurunun yoğunluğu, meydana gelen zararın ağırlığı, yaralanmanın niteliği, maddede öngörülen cezanın alt sınırı da nazara alınmak suretiyle, uygun bir cezaya yerine alt sınırdan ceza tayini
Kanuna aykırı olup katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 27/10/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.