Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2013/25231 E. 2014/18207 K. 18.09.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/25231
KARAR NO : 2014/18207
KARAR TARİHİ : 18.09.2014

Tebliğname no : 12 – 2012/225081
Mahkemesi : Ankara Batı (sincan) 2. Asliye Ceza Mahkemesi
Tarihi : 03/05/2012
Numarası : 2011/678 – 2012/294
Suç : Taksirle yaralama

Taksirle yaralama suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık idaresindeki otomobil ile meskun mahalde, gündüz vakti, düz ve eğimsiz yolda seyrederken olay yeri 3 yönlü ışık kontrollü kavşağa geldiğinde sağından sola dönüş yapmak üzere kavşağa giren katılan idaresindeki otomobil ile çarpışması neticesinde katılan M.. A.. ile aracında yolcu olarak bulunan katılan İ.. A.. ve katılan Ş.. U..’un basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek nitelikte yaralandıkları olayda, sanığın aşamalardaki değişmeyen beyanlarında, kendisinin yeşil ışıkta geçtiğini savunduğu, katılanların ise sanığın kırmızı ışıkta geçtiğini beyan ettikleri, kaza tespit tutanağında, her iki sürücünün de yeşil ışıkta geçtiklerini beyan ettiğinden kusur tespiti yapılamadığının belirtildiği, 13.06.2011 tarihli bilirkişi raporunda üçüncü olasılık olarak belirtilen “sürücülerden herhangi birisinin kavşağa giriş esnasında kendisine hitap eden trafik ışığı kırmızı yandığı halde durmayarak kırmızı ışık ihlali yaptığı tespit edilememesi halinde sanığın kavşağa güvenle durabilecek şekkilde yaklaşmadığı gerekçesi ile tali kusurlu olduğunun bildirilmesi ve katılanın otomobilinin çarpışma sonrası 13 metre savrularak bariyerlere çarparak durması karşısında sanığın mahkumiyeti yerine beraatine karar verilmesi,
Kabule göre de;
Sanığın atılı suçtan beraatine dair kararda hüküm fıkrasında uygulanan kanun maddesinin gösterilmemesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, katılanın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 18.09.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.