Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2013/25154 E. 2014/18230 K. 19.09.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/25154
KARAR NO : 2014/18230
KARAR TARİHİ : 19.09.2014

Tebliğname No : 12 – 2013/241021
Mahkemesi : Manisa 2. Asliye Ceza Mahkemesi
Karar Tarihi : 17/04/2013
Numarası : 2011/695 – 2013/282
Suç : Taksirle öldürme

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın idaresindeki motosikletle, meskun yerde, gündüz vakti, bölünmüş yolda sağ şeritte seyir halinde iken, karşı yönden gelerek soldan kavşağa giriş yapan ölen idaresindeki römorklu traktörün ön sağ yan kesimine çarpması sonucu traktör sürücüsünün öldüğü, şikayetçi olmayan bir kişinin yaralandığı olayda; çarpma şiddeti dikkate alındığında sanığın kavşakta yavaşlamamak ve zamanında fren tedbirine başvurmamak suretiyle tali kusurlu olduğu anlaşılmakla; sanığın hızının teknik delillerle tespit edileceği, bu itibarla bu hususta tanık dinlenmesi dosyaya yenilik kazandırmayacağından tebliğnamedeki 1 numaralı görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
TCK’nın 50, 51. maddelerinin sanık hakkında uygulanıp uygulanmamasına karar verilirken, sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu, suçun işlenmesindeki özellikler nazara alınarak, dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlar isabetle değerlendirilip, denetime olanak verecek ve somut gerekçeler de gösterilmek suretiyle takdir hakkının kullanılmasının gerektiği, dosya içeriğine göre; sanığın sabıkası ve dosyaya yansıyan olumsuz bir davranışı bulunmadığı halde; “cezanın sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumuna, yargılama sürecinde duyduğu pişmanlığa ve suçun işlenmesindeki özelliklere göre, yargılama sürecindeki davranışları” şeklindeki dosya kapsamına uygun olmayan gerekçeler ile TCK’nın 51.maddesinde açıklanan erteleme ve TCK’nın 50/4. maddesinde belirtilen paraya çevirme hükümlerinin uygulanmamasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 19.09.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.