Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2013/25126 E. 2014/2871 K. 06.02.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/25126
KARAR NO : 2014/2871
KARAR TARİHİ : 06.02.2014

Tebliğname no : 12 – 2013/21258
Mahkemesi : Antalya 8. Asliye Ceza Mahkemesi
Tarihi : 03/12/2012
Numarası : 2008/1246 – 2012/1219
Suç : Taksirle öldürme

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya toplanıp karar yerinde gösterilen delillere mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine incelenen dosya kapsamına göre, sanığın kusurunun bulunmadığına CMK’nın 231. maddesinin uygulanması gerektiğine ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine; ancak;
1- Güvenlik tedbiri olması nedeniyle kazanılmış hak oluşturmayacağından sanığın sürücü belgesinin TCK’nın 53/6. maddesi uyarınca geçici süre ile geri alınmasına karar verilmiş olmasına rağmen, kısa karar ve gerekçeli kararda geri alma süresinin belirtilmemesi,
2-Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK’nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan “failin güttüğü amaç ve saik” gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
3- 5237 sayılı TCK’nın 50. maddesinin uygulanıp uygulanmamasına karar verilirken, sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu, yargılama sürecinde duyduğu pişmanlık ile suçun işlenmesindeki özellikler nazara alınarak, dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlar isabetle değerlendirilip, denetime olanak verecek ve somut gerekçeler de gösterilmek suretiyle takdir hakkının kullanılmasının gerektiği, ölenin mirasçısının sanık hakkında şikayetçi olmaması da gözetildiğinde yasal ve yeterli olmayan gerekçe ile TCK’nın 50. maddesinin uygulanmamasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme kısmen uygun olarak BOZULMASINA; 06.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.