Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2013/25097 E. 2014/18224 K. 19.09.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/25097
KARAR NO : 2014/18224
KARAR TARİHİ : 19.09.2014

Tebliğname No : 12 – 2013/89319
Mahkemesi : Gerede Asliye Ceza Mahkemesi
Karar Tarihi : 25/12/2012
Numarası : 2012/326 – 2012/592
Suç : Taksirle öldürme

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Sanığın idaresindeki çekici ile gece vakti, meskun olmayan yerde, bölünmüş yolda seyrederken, dönüş yapacağı yol ayrımını kaçırdığı, ileride refüj aralığında bulunan ve görevli araçların geçişi için ayrılmış alandan “sola dönülmez” levhasına rağmen “u” dönüşü yapmak istediği sırada, karşı yönden kendisine göre sağ şeritten gelen otomobille çarpışması sonucu otomobil ve sürücüsünün sürüklenip araçta çıkan yangınla yandığı olayda; sanığın soruşturma aşamasında verdiği savunmasında “u” dönüşü yaptığı yerde sola dönülemeyeceğine ilişkin levhanın bulunduğunu altında da karayolları araçları dışındaki araçların geçişi kullanamayacağını belirten uyarı bulunduğunu beyan ettiği dikkate alındığında; sanığın “sola dönülmez” levhası bulunan refüj aralığından “u” dönüşü yapmak sureti ile bilinçli taksirle hareket ettiğinin gözetilmemesi,
2- Tam kusurlu sanık hakkında temel ceza tayin edilirken, sanığın kusurunun yoğunluğu, meydana gelen zararın ağırlığı dikkate alınarak asgari hadden daha fazla uzaklaşılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Kabule göre de;
Sanık hakkında tayin edilen 2 yıl 6 ay hapis cezasından ibaret sonuç cezanın adli para cezasına çevrilmesi sırasında hesap hatası yapılarak sonuç cezanın “18200 TL” yerine “18240 TL” olarak belirlenmesi,
Kanuna aykırı olup, katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 19.09.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.