YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/24882
KARAR NO : 2014/18010
KARAR TARİHİ : 17.09.2014
Tebliğname No : 12 – 2013/40002
Mahkemesi : Gaziosmanpaşa 2. Asliye Ceza Mahkemesi
Tarihi : 30.10.2012
Numarası : 2009/604-2012/1392
Suç : Taksirle öldürme
Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, katılanlar vekili ve sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin ve katılanlar vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK’nın 61/1 ve 22/4. madde ve fıkralarında yer alan ölçütlerden olan failin kusuru, meydana gelen zararın ağırlığı, suçun işleniş biçimi ile suçun işlendiği yer ve zaman nazara alınmak suretiyle TCK’nın 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekirken, olay günü, idaresindeki kargo kamyoneti ile meskun mahal dışında, araç geçme yasağı olan yolun keskin viraj tabelası ile uyarılan sola virajlı bölümüne doğru ilerleyen şoför olan sanığın, önünde aynı yönde seyir halinde olan bir başka aracı geçerek, viraj bölümünde geçişini tamamladıktan hemen sonra karşı yönden gelen ve seyir emniyetini tehlikeye düşürerek hatalı tedbir almaya sevkettiği motosiklet sürücüsü ile karşılıklı olarak çarpışmaları şeklinde gerçekleşen olayda, sanığın taksirinin yoğunluğu gözetilerek, alt sınır aşılarak hak ve nasafete uygun bir ceza tayini yerine, asgari hadden ceza tayin edilmesi ve sanığın eyleminde bilinçli taksirin koşullarının oluştuğunun gözetilmemesi,
2-Hükmün esasını teşkil eden kısa kararda ve gerekçeli kararın hüküm kısmında, sanığa hükmolunan hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken, adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının gösterilmemesi suretiyle TCK’nın 52/3. maddesine aykırı hareket edilmesi,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanık müdafinin ve katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 17.09.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.