Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2013/24847 E. 2014/17996 K. 17.09.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/24847
KARAR NO : 2014/17996
KARAR TARİHİ : 17.09.2014

Tebliğname No : 12 – 2013/15715
Mahkemesi : Kayseri 1. Ağır Ceza Mahkemesi
Tarihi : 07.12.2012
Numarası : 2012/385-2012/571
Suç : Taksirle öldürme

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin kusura ve ceza miktarına ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Taksirle ölüme neden olma suçundan dolayı TCK’nın 85/2, 62, 50/1, 52/2-4. maddeleri uyarınca adli para cezasına mahkum olan ve şoförlük mesleği ile geçimini sağlayan tali kusurlu kamyon sürücüsü sanık hakkında TCK’nın 53/6. maddesi uyarınca sürücü belgesinin geri alınması tedbirinin süresi belirlenirken, dosya kapsamı ile bağdaşmayacak şekilde kanunda öngörülen azami süreye yakın şekilde sürücü belgesinin geri alınmasına karar verilmesi,
2-Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK’nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan “failin güttüğü amaç ve saik” ve (b) bendinde yer alan ”suçun işlenmesinde kullanılan araçlar” gerekçesine dayanılamayacağı gözetilmeksizin ”suç sebep ve saikleri, failin amacı, suçun işlenmesinde kullanılan araç” gerekçesine yer verilmesi,
3-Sanık hakkında tayin edilen gün adli para cezasının miktarının belirlenmesi sırasında uygulama maddesi olan TCK’nın 52/2. maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK’nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, 17.09.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.