YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/24833
KARAR NO : 2014/18003
KARAR TARİHİ : 17.09.2014
Tebliğname No : 12 – 2013/258037
Mahkemesi : Devrek Asliye Ceza Mahkemesi
Tarihi : 22.05.2013
Numarası : 2010/374-2013/267
Suç : Taksirle öldürme
Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanık müdafinin ve katılan vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
TCK’nın 52. maddesinin ikinci fıkrasında, suç karşılığı olarak kanundaki sınırlar arasında (52/1.fıkra uyarınca) saptanan toplam gün birimi sayısının parasal miktarının ne şekilde tayin edileceğinin gösterildiği buna göre, “en az yirmi ve en fazla yüz Türk Lirası olan bir gün karşılığı adli para cezasının miktarı, kişinin ekonomik ve diğer şahsi halleri göz önünde bulundurularak” takdir edileceği hükme bağlanmıştır. Hakim, somut olayda gün birimi sayısını belirledikten sonra, ikinci aşamada, sanığın ekonomik, sosyal ve diğer şahsi hallerini göz önünde bulundurarak, bir gün biriminin, 20 ila 100 Türk Lirası arasındaki bir parasal miktarı tayin edecektir. Bu miktarın belirlenmesinde, sanığın sahip olduğu malvarlığı, bir günde kazandığı veya bir ayda elde ettiği geliri dikkate alınacaktır. Somut olayda sanığın sorgu ve savunma sırasında alınan beyanlarından asgari ücret düzeyinde gelire sahip olduğunun anlaşılması ve sanığın ekonomik ve sosyal durumunun mahkemece kovuşturma evresinde mutlaka araştırılması gerektiği halde bu hususta herhangi bir araştırmanın yapılmamış olması karşısında, tali kusurlu olan ve kusuru bu şekilde kabul edilen sanık hakkında TCK’nın 52/2. maddesi gereğince yasal ve yeterli gerekçe gösterilmeden gün biriminin parasal değeri asgari haddin üzerinde, 30 Türk Lirası olarak tayini suretiyle sanık hakkında fazla ceza tayini,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1.maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 17.09.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.