Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2013/24669 E. 2014/3093 K. 10.02.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/24669
KARAR NO : 2014/3093
KARAR TARİHİ : 10.02.2014

Tebliğname no : 12 – 2012/238839
Mahkemesi : İstanbul Anadolu 9. (Üsküdar 3.) Ağır Ceza Mahkemesi
Tarihi : 18/07/2012
Numarası : 2012/16 – 2012/303
Dava : Koruma Tedbirleri Nedeniyle Tazminat

Davacının tazminat talebinin reddine ilişkin hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Haksız işlem tarihine göre, gerekçeli karar başlığında, dava türü olarak ”Koruma Tedbirleri Nedeniyle Tazminat” ibaresi yerine, ”466 sayılı Yasaya göre tazminat” ibaresinin yazılmış olması mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım yanlışlığı olarak kabul edilmiştir
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davacı vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Davacı hakkında Eyüp 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 2010/726 esas sayılı ceza dava dosyasında Elektrik Enerjisi Hakkında Hırsızlık suçundan yürütülen kovuşturma nedeniyle çıkarılmış olan yakalama emri üzerine, davacının 10.11.2010 tarihinde kolluk tarafından kanuna uygun olarak yakalanıp gözaltına alındıktan sonra, çıkarıldığı Sivas 1. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından savunması alındıktan sonra serbest bırakıldığı ve tazminat talebinin dayanağı olan Eyüp 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 2010/726 esas sayılı ceza dava dosyasında yapılan yargılama sonucu 12.07.2011 tarihinde 2011/524 sayılı kararla beraatine hükmedildiğinin anlaşılması karşısında, Koruma Tedbirleri Nedeniyle Tazminat Verilmesine ilişkin 5271 sayılı CMK’nın 141/1 ve devamı maddelerinde belirtilen şartların davacı yönünden gerçekleştiği, bu nedenle uğranıldığı iddia edilen maddi ve manevi zararla ilgili makul bir tazminata hükmedilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı gerekçe ile davanın reddine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, davacı vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, 10.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.