YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/24610
KARAR NO : 2014/20723
KARAR TARİHİ : 23.10.2014
Tebliğname no : 12 – 2012/238140
Mahkemesi : Göynük Asliye Ceza Mahkemesi
Karar tarihi : 14/06/2012
Numarası : 2011/41 – 2012/43
Suç : 2863 sayılı Kanuna aykırılık
2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılan vekilinin yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın,Gayrimenkul Eski Eserler ve Anıtlar Yüksek Kurulu’nun 14.05.1983 tarih ve 4373 sayılı kararı ile belirlenen kentsel sit alanı içerisinde yer alıp, aynı karar ile korunması gerekli taşınmaz kültür varlığı olarak tescil edilen, Göynük ilçesi, C.. mahallesi, .. ada .. nolu parsel üzerindeki yapının hisseli maliki olduğu, Karabük Kültür ve Tabiat Varlıkları Koruma Bölge Kurulu’nun 19.09.2006 tarih 237 sayılı kararı ile ,dava konusu yapı için hazırlanan projenin uygun olduğuna karar verildiği, Göynük Belediye görevlilerince 15.06.2010 tarihinde düzenlenen yapı tatil zaptında, projeye aykırı faaliyetlerde bulunulduğu ve bodrum katın kazıldığının belirtildiği, sanığın 09.07.2010 tarihli dilekçe ile Ankara Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kurulu’na başvurarak, izinsiz olarak, tescilli yapıyı içten güçlendirmek için yaptığı, betonarme döşeme kiriş ve kolonlar hakkında izin talep ettiği, anılan kurulun 30.09.2010 tarihli kararı ile talebin, yapılan incelemede, yapının taşıyıcı sistemi ve döşemesinin projesine aykırı olarak betonarme yapıldığı ayrıca plan şemasına aykırı bölmelerin olduğunun tespit edilmesi üzerine, Karabük Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Yüksek Kurulu’nun 19.09.2006 tarih ve 237 sayılı kararı ile onaylanan restorasyon projesine aykırı olduğu gerekçesiyle reddedildiği ve uygulamaların üç ay içinde kaldırılmasına, yapının projesine uygun olarak yapılmasına karar verildiği, 10.06.2011 tarihinde yapılan kontrolde, insaatın durduğunun, yapıda genişlemeler olduğunun, bodrum kat kazıldığının ve izinsiz uygulamaların kaldırılmadığının tespit edilmesi üzerine, anılan kurulun 14.07.2011 tarih 6165 sayılı kararı ile sanık hakkında suç duyurusunda bulunulmasına karar verildiği, sanığın 08.08.2011 tarihinde anılan kurula, yaptığı müdahalelere ait projenin onaylanması için başvurduğunun, anılan kurulun, 07.10.2011 tarih 54 sayılı kararı ile talep hakkında, taşınmaza ait tadilat projesinin yapının özgün niteliklerine aykırı olması, 14.07.2011 tarih 6165 sayılı kararın geçerli olduğuna dair karar verildiği, sanığın aşamalarda verdiği benzer ifadelerinde, taşınmazın yıkılmasını önlemek için temel kısmına perde beton yaptığını, bu uygulamaların projeye aykırı olduğunu daha sonra ögrendiğini, beton perdenin projeye uygun olması için tadilat projesini çizdirdiğini fakat projeyi onaylatmadığını beyan ettiği, 18.04.2012 tarihinde keşif icra edildiği, keşif sonrası düzenlenen 04.06.2012 havale tarihli inşaat bilirkişi raporunda; dava konusu taşınmazın iç kısmında projesinde bulunmayan, bodrum katın bulunduğu, temel taşıyıcı taş duvarların betonarme perde olarak yenilendiğinin, birinci ve ikinci kat döşeme seviyesinde betonarme kolon, kiriş ve döşeme yapıldığının, bu müdahalelerin basit nitelikte olmadıgının belirlendiği anlaşılmakla;
İzinsiz müdahalede bulunulduğu iddia olunan taşınmaz üzerinde, sanat tarihi alanında uzman bilirkişi refakate alınmak suretiyle yeniden keşif yapılıp, suça konu müdahaleler nedeniyle tescilli kültür varlığının zarar görüp görmediği, özgün yapısını kaybedip kaybetmediği her türlü şüpheden uzak biçimde belirlenerek, zarar tespiti halinde “kültür varlığına kasten zarar verme”, zarar mevcut olmadığının belirlenmesi halinde “izinsiz inşai ve fiziki müdahalede bulunma” suçundan hüküm tesisi gerektiği gözetilmeksizin, eksik araştırmaya dayanılarak, yazılı şekilde hüküm tesisi,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince, beraate ilişkin hükmün isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 23/10/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.