Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2013/2423 E. 2013/6830 K. 20.03.2013 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/2423
KARAR NO : 2013/6830
KARAR TARİHİ : 20.03.2013

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : 2863 sayılı Kanuna aykırılık
Hüküm : 1- Sanık … hakkında; 5271 sayılı CMK’nın223/2-e maddesi gereğince beraat
2- Sanık … hakkında; 2863 sayılı Kanunun 67, 5237 sayılı TCK’nın 62/1, 53/1 maddeleri gereğincemahkumiyet

2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanık …’in mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık … tarafından, sanık …’ün beraatine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dosya içerisinde mevcut 04.02.2006 tarihli olay yeri tespit tutanağına göre, sanıkların bu tarihte suça konu eserlerle yakalandıkları anlaşılmakla, suç tarihi, 04.02.2006 olarak esas alınmış olup, gerekçeli karar başlığında suç tarihinin 28.01.2006 olarak gösterilmesi mahallinde giderilebilir bir yazım hatası olarak değerlendirilmiştir.
Gaziantep İl Jandarma Komutanlığı’nın yapmış oldukları istihbari çalışmalar neticesinde, sanıkların tarihi eser kaçakçılığı ve kaçak kazı yaptıklarına dair bilgi alınması üzerine, suç tarihinde jandarma görevlileri tarafından, sanık …’ün sevk ve idaresindeki, sanıkların bulunduğu… plakalı araçta arama yapıldığı, aracın arka koltuğunun önünde, siyah poşet içerisinde bir bölümü karton kutu içinde, bir bölümü gazete kağıtlarına sarılı vaziyette eserlerin ele geçirildiği, dosya içerisinde mevcut, 27.02.2006 tarihli bilirkişi kurulu raporuna göre, 3 adet pişmiş toprak lüle taş, 1 adet kandil, 1 adet unguanterum, 1 adet testinin 2863 sayılı kanun kapsamında tasnif ve tescile tabi eski eser olup, müzelere teslim edilmeleri gerektiği, 1 adet pişmiş toprak ayak ve bacağın eski eser olmayıp, kanun kapsamı dışında olduğunun bildirildiği, yine dosya içerisinde mevcut, sanık … adına Adana Müze Müdürlüğü tarafından 06.05.2002 tarihinde verilmiş, “korunması gerekli taşınır kültür ve tabiat varlıkları koleksiyonu yapanlara ait belge” bulunduğu anlaşılmakla,
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık …’in suçun oluşmadığına, ve lehe olan hükümlerin uygulanmadığına, katılan vekilinin sanık …’ün cezalandırılması gerektiğine ilişkin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık … hakkında, 5237 sayılı TCK’nın 53/3 maddesi uyarınca sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksun bırakılmasına karar verilirken, hak yoksunluğu süresinin koşullu salıverilme tarihine kadar olması gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanık …’in temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, bu hususun yeniden yargılama yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasının sanık …’in hak yoksunluğu uygulamasına ilişkin 1. bendinin, 4 ve 5. paragraflarının hüküm fıkrasından çıkarılarak yerine, “5237 sayılı TCK’nın 53/3 maddesi uyarınca, aynı Kanunun 53/1-c maddesinde belirtilen kişisel hak yoksunluğunun, kendi alt soyu üzerindeki yetkileri bakımından koşullu salıverilme tarihine kadar uygulanmasına, diğer bentlerde belirtilen hak yoksunluklarının ise mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar uygulanmasına” şeklinde düzeltilmesi suretiyle hükümdeki usul ve kanuna uygun bulunan sair hususların aynen bırakılmasına karar verilerek, sanık … hakkında hükmün doğrudan, sanık … hakkındaki hüküm isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 20.03.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.