Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2013/23909 E. 2014/17596 K. 11.09.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/23909
KARAR NO : 2014/17596
KARAR TARİHİ : 11.09.2014

Tebliğname no : 12 – 2012/228423
Mahkemesi : Gebze 1.Asliye Ceza Mahkemesi
Tarihi : 14.05.2012
Numarası : 2009/675-2012/1268
Suç : Taksirle öldürme

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına ve oluşa göre, sanık müdafinin, hükmün açıklanmasının geri bırakılması gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- 5237 sayılı TCK’nın 50. maddesinin sanık hakkında uygulanıp uygulanmamasına karar verilirken, sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu, suçun işlenmesindeki özellikler, nazara alınarak, dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlar isabetle değerlendirilip, denetime imkan verecek ve somut gerekçeler de gösterilmek suretiyle takdir hakkının kullanılması gerektiği, dosya içeriğine göre, meydana gelen olayda tali kusurlu olup sabıkası bulunmayan, dosyaya olumsuz bir davranışı yansımayan sanık hakkında, “sanığın sosyal ve ekonomik durumu, yargılama sürecindeki herhangi bir pişmanlık duymaması nazara alınarak sanığa verilen hapis cezasının TCK’nın 50/4. maddesine göre adli para cezasına çevrilmesine yer olmadığına” şeklindeki dosya kapsamına uymayan gerekçelerle 5237 sayılı TCK’nın 50/1-a-4 maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
2- Hükmün esasını teşkil eden kısa kararda ve gerekçeli kararın hüküm fıkrasında, sanık hakkında sürücü belgesinin geri alınmasına karar verilirken, uygulanan kanun maddesinin gösterilmemesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 232/6 maddesine muhalefet edilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 11.09.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.