YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/23905
KARAR NO : 2014/19439
KARAR TARİHİ : 02.10.2014

Tebliğname no : 12 – 2012/273816
Mahkemesi : Kayseri 1. Ağır Ceza Mahkemesi
Tarihi : 07/09/2012
Numarası : 2012/12 – 2012/412
Suç : Taksirle öldürme

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılanlar vekilinin, hükmü 07.09.2012 tarihinde temyiz etmesinden sonra, 02.10.2012 havale tarihli dilekçesi ile temyiz hakkından feragat ettiği anlaşılmakla katılanlar vekilinin temyiz isteminin incelenmesine yer olmadığına karar verilerek sanığın temyizine yönelik yapılan incelemede;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın, sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Sanığın sevk ve idaresindeki çekici ile meskun mahal dışında, 7.20 m. genişlikte, düz, hafif eğimli, bakım onarım çalışmaları nedeniyle iki yönlü hale getirilmiş yolda, gündüz vakti, kendisine hitaben 50 km hız tahdit levhası bulunmasına karşın, kendi beyanına göre 70-75 km hızla seyrederken karşı yönden gelen ölen İ.. B.. idaresindeki kamyonetin önündeki aracı sollamak üzere sanığın şeridine girdiği, sanığın fren yapıp sağa direksiyon kırmasına rağmen sanığın şeridinde çarpışarak 2 kişinin ölümü ile neticelenen olayda, tali kusurlu olan ve geçimini şoförlükle temin eden sanığın mali ve sosyal durum araştırması yapılmadan tayin edilen hapis cezasının paraya çevrilmesi sırasında alt sınırdan uzaklaşılarak ceza tayini,
2- Tali kusuru ile kazaya sebep olan ve geçimini şoförlükle temin eden sanığın ehliyetinin gerekçe gösterilmeksizin 2 yıl 6 ay süre ile geri alınmasına karar verilmesi,
3- Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK’nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan “amaç ve saiki” gerekçesine dayanılmayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 02/10/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.