YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/23873
KARAR NO : 2014/18625
KARAR TARİHİ : 24.09.2014
Tebliğname no : 12 – 2012/317367
Mahkemesi : Manavgat 3. Asliye Ceza Mahkemesi
Tarihi : 16/10/2012
Numarası : 2012/74 – 2012/943
Suç : Taksirle öldürme
Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay günü gece saat 01:20 sıralarında, sanık sevk ve idaresindeki otomobille meskun mahal dışında Oymapınar’dan Manavgat istikametine doğru iki yönlü yolda seyir halindeyken, seyrine göre sağ taraftan kaplamaya giriş yapan yaya Y.. Y..’a, aracının sağ ön kısımları ile çarpması sonucunda yayanın öldüğü olayda; dosyadaki kusur raporuna göre, sanığın, alt düzeyde tali kusurlu olduğu belirtilmiş ise de, olay sonrasında yapılan ölçümde 0,73 promil alkollü olduğunun tespit edildiği hususu da dikkate alındığında; hükmedilen ceza miktarında isabetsizlik görülmediğinden bu nedenle tebliğnamedeki bozma öneren görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılanlar vekilinin, kusura bilinçli taksir hükmünün uygulanması gerektiğine ve ceza miktarına; sanık müdafiinin ise, sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
TCK’nın 50/4 maddesi hükmü uyarınca taksirli suçlardan dolayı hükmedilen hapis cezasının uzun süreli de olsa, diğer koşulların varlığı halinde adli para cezasına çevrilebileceği, olay sonrası olay yerinden kaçmayan, jandarma ve ambulansı arayan, dosyaya yansıyan olumsuz bir özelliği ve adli sicil kayıdına göre sabıkası bulunmayan, “dosyaya yansıyan olumlu hali lehine değerlendirilerek” hakkında TCK’nın 62. maddesi uygulanan sanık hakkında, kişilik ve sosyal ekonomik durumu da dikkate alınmak suretiyle tayin edilen hapis cezasının TCK 50/1-a maddesi gereğince paraya çevrilmesi hususunda karar verilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince, hükmün isteme uygun olarak BOZULMASINA, 24.09.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.