YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/23854
KARAR NO : 2014/18044
KARAR TARİHİ : 17.09.2014
Tebliğname no : 12 – 2012/226378
Mahkemesi : Görele Asliye Ceza Mahkemesi
Tarihi : 21/02/2012
Numarası : 2009/283 – 2012/17
Suç : Taksirle öldürme
Taksirle öldürme suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık, ölen ve tanık E.. A..’ın, arkadaş oldukları ve doğum günü kutlaması nedeniyle olay günü birlikte alkol alıp gezdikleri, daha sonra sanığa ait minibüsle gezmeye devam etmek istedikleri, saat 02:30 sıralarında, Sahil Yolu üst geçidi altında, aracın üst geçit bordür taşına çarparak, yaya kaldırımı kenarında bulunan yaya üst geçit levhasına çarpıp, kaldırım üzerinde bir yere gittikten sonra duruşa geçmesi sonucu, 19.10.2009 tarihli otopsi raporuna göre, ölenin beyin kanamasına bağlı olarak öldüğü şeklinde gerçekleşen olayda, mahkemece her nekadar aracı kimin kullandığının tespit edilememesi gerekçesiyle sanığın beraatine karar verilmiş ise de, kaza neticesinde, aracın ön kısmında ağır hasar olduğu, sağ ön lastiğinin patladığı ve sürücü hava yastığının açıldığı, aracın sürücü kapısının 120 derece kadar geriye açılarak hasarlandığı, sanığın aşamalardaki ifadesinde, “minibüsün şoför kapısından araca bindiğini, kendinden sonra da ölenin araca binerek aracı sürmeye başladığını” beyan etmiş ise de, araçta, kaza esnasında, şoför mahallindeki hava yastığının açılması ve sanığın, mevcut doktor raporlarına göre kafasından darbe almadığı, kol ve bacağından kemik kırığı olacak şekilde yaralandığı hususları da dikkate alındığında, şoför mahallindeki açılan hava yastığının sanığı korduğunun anlaşılması karşısında, sanığın, kaza anında, aracı ölenin sürdüğüne dair beyanına itibar edilemeyeceği, tanık E.. A..’ın, beyanlarında, araca binerlerken, direksiyona sanığın geçtiğini, daha sonra uyuyakaldığını belirtmesi ve minibüsün de sanığa ait oluşu hususları birlikte değerlendirildiğinde, kaza anında, aracı sanığın kullandığının kabulüyle mahkumiyetine karar verilmesi gerekirken, dosya kapsamına uygun düşmeyen gerekçeyle beraatine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, katılanın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 17.09.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.