YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/23694
KARAR NO : 2014/17487
KARAR TARİHİ : 10.09.2014
Tebliğname No : 12 – 2013/223438
Mahkemesi :Kayseri 2. Ağır Ceza Mahkemesi
Tarihi :07.05.2013
Numarası :2013/63 – 2013/198
Suç :Taksirle öldürme
Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin, atılı suçun sanık tarafından işlendiğine dair delil bulunmadığına, kusura ve eksik incelemeye ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- 5237 sayılı TCK’nın 50. maddesinin sanık hakkında uygulanıp uygulanmamasına karar verilirken, sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu, suçun işlenmesindeki özellikler nazara alınarak, dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlar isabetle değerlendirilip, denetime olanak verecek ve somut gerekçeler de gösterilmek suretiyle takdir hakkının kullanılmasının gerektiği, dosya içeriğine göre; adli sicil kaydı bulunmayan, öğrenci olan ve kaza nedeniyle pişmanlığını dile getiren sanık hakkında, TCK’nın 50/4. maddesi uyarınca taksirli suçlardan dolayı hükmedilen hapis cezasının uzun süreli de olsa, diğer koşulların varlığı halinde adli para cezasına çevrilmesinin mümkün olduğu gözetilmeksizin ”Sanık hakkında verilen netice hürriyeti bağlayıcı ceza miktarına, sanığın bir daha suç işlemekten çekineceğine hakkında olumlu kanaat oluşmaması” şeklindeki yasal olmayan yetersiz gerekçeyle sanık hakkında hükmolunan hapis cezasının adli para cezasına çevrilmemesine karar verilmesi,
2- Sanığın sürücü belgesinin suç tarihinde geçerli olup olmadığı araştırılarak, onaylı örneği dosyaya getirtilmeden, yazılı şekilde geri alınmasına karar verilmesi,
3- Gerekçeli karar başlığında suçun işlendiği zaman diliminin gösterilmemesi suretiyle CMK’nın 232/2-c maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 10.09.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.