YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/23661
KARAR NO : 2014/18032
KARAR TARİHİ : 17.09.2014
Tebliğname No : 12 – 2013/144655
Mahkemesi :Şanlıurfa 2. Asliye Ceza Mahkemesi
Tarihi :21.03.2013
Numarası :2012/270 – 2013/243
Suç :Taksirle Öldürme
Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Vinç operatör yardımcısı olarak çalışan ve sürücü belgesi bulunmayan sanığın, olay günü saat 17:10 sularında, alacakaranlıkta, bulutlu havada, aydınlatmanın olmadığı meskun mahalde, bölünmemiş, 2 yönlü, 11,5 metre genişliğindeki yüzeyi kuru, asfalt kaplama, eğimsiz düz yol kenarına park edilen ve çalıştığı şirkete ait olan kamyon vinçte temizlik yaptığı esnada, zabıtalar tarafından aracın bulunduğu yerden çekilmesi konusunda ikaz edilmesi üzerine, geri manevra yaptığı esnada, aracın arkasında bulunan yayaya, aracın sol arka teker kısmıyla çarpması şeklinde gelişen ve yayanın ölümüyle sonuçlanan olayda, tam kusurlu sanık hakkında, TCK’nın 3/1. maddesinde düzenlenen orantılılık ilkesi gözetilerek adalet ve hakkaniyet kuralları uyarınca asgari hadden uzaklaşmak suretiyle ceza tayininde bir isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamede, temel cezanın teşdiden tayini nedeniyle bozma öneren görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin bir nedene dayanmayan ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- 5237 sayılı TCK’nın 50/4. maddesi hükmü uyarınca taksirli suçlardan dolayı hükmedilen hapis cezasının uzun süreli de olsa, diğer koşulların varlığı halinde adli para cezasına çevrilmesinin mümkün olduğu gözetilmeden, dosya içeriğindeki delillere göre; adli sicil kaydı bulunmayan, duruşma tutanaklarına yansıyan olumsuz bir kişiliği belirlenemeyen ve yargılama sürecindeki davranışları olumlu değerlendirilerek cezasında takdiri indirim yapılan, ölenin mirasçılarının şikayetinin ve zarar talebinin bulunmadığı sanık hakkında, cezanın süresi itibariyle tedbire çevrilmesine yer olmadığına şeklindeki kanuni olmayan gerekçeyle, hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine yer olmadığına karar verilmesi,
2- Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK’nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan “failin güttüğü amaç ve saik” gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
3- Gerekçeli karar başlığında suçun işlendiği zaman diliminin gösterilmemesi suretiyle CMK’nın 232/2-c maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 17.09.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.