Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2013/23563 E. 2014/15730 K. 25.06.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/23563
KARAR NO : 2014/15730
KARAR TARİHİ : 25.06.2014

Tebliğname No : 12 – 2013/229759
Mahkemesi : Ankara 16. Asliye Ceza Mahkemesi
Karar Tarihi : 24.04.2013
Numarası : 2012/583-2013/148
Suç : Taksirle öldürme

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın katılanların zararını gidermediği anlaşılmakla, tebliğname’de yer alan CMK 231. maddesinin değerlendirilmesine ilişkin bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafii ve katılanlar vekilinin, kusura ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1. Taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK’nın 61/1 ve 22/4. maddelerinde yer alan ölçütlerden olan failin kusuru, meydana gelen zararın ağırlığı, suçun işleniş biçimi ile suçun işlendiği yer ve zaman nazara alınmak suretiyle TCK’nın 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekirken, sanığın asli kusurlu olduğunun mahkemece de kabul edildiği somut olayda; sanığın taksirinin yoğunluğu ve meydana gelen zararın ağırlığı gözetilerek temel cezanın alt sınırdan makul bir miktar da uzaklaşılarak belirlenmesi gerektiği gözetilmeyerek, yazılı şekilde hüküm tesisi,
2. TCK’nın 50. maddesinin sanık hakkında uygulanıp uygulanmamasına karar verilirken; sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu, suçun işlenmesindeki özellikler nazara alınarak, dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlar isabetle değerlendirilip, denetime olanak verecek ve somut gerekçeler de gösterilmek suretiyle takdir hakkının kullanılmasının gerektiği halde; sabıkasız olup, olay sonrasında olumsuz bir davranışta bulunmayan sanık hakkında “ suçun işleniş şekli, sanığın kusur durumu, zarar ve tehlikenin ağırlığı ” şeklindeki yasal ve yeterli olmayan gerekçe ile TCK’nın 50/4. maddesinde belirtilen paraya çevirme hükümlerinin uygulanmamasına karar verilmesi,
İsabetsiz olup, sanık müdafinin ve katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden hükümlerin 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, 25.06.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.