YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/23471
KARAR NO : 2014/15921
KARAR TARİHİ : 26.06.2014
Tebliğname No : 12 – 2013/236587
Mahkemesi : Fethiye 2. Asliye Ceza Mahkemesi
Tarihi : 25/04 /2013
Numarası : 2012/499 -2013/228
Suç : Taksirle öldürme
Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre,sanığın bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Geçici doktor raporuna göre koklamakla ileri derecede alkollü olduğu tespit edilen 1978 doğumlu ölen yönetimindeki motorsiklet ile gece vakti yerleşim yeri içerisinde, bulutlu ve yağmurlu havada bölünmemiş çift yönlü aydınlatması bulunan parke zeminli, zemini ıslak 9 metre genişliğindeki düz eğimsiz caddede seyir halinde iken cadde kenarında park yasağı olmasına rağmen tabelanın 13 m ilerisine sanığın park ettiği kamyonetin sağ arka kısmına çarpması sonucu motosiklet sürücüsünün öldüğü olayda , yol genişliği ve çarpma noktası nazara alınarak, sanığın park yasağı olan yere aracı park etmesinin olayın oluşumuna etkisinin olmadığı değerlendirilerek, sanık hakkında beraat kararı verilmesi gerekirken, mahkumiyetine karar verilmesi,
Kabule göre ;
1-TCK’nın 50. maddesinin sanık hakkında uygulanıp uygulanmamasına karar verilirken, sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu, suçun işlenmesindeki özellikler nazara alınarak, dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlar isabetle değerlendirilip, denetime olanak verecek ve somut gerekçeler de gösterilmek suretiyle takdir hakkının kullanılmasının gerektiği, olayda tali kusurlu olduğu kabul ve tespit edilen sanığın, yargılama sürecindeki davranışlarına göre TCK’nın 62. maddesinin uygulanmış olması da gözetildiğinde, adli para cezasına çevrilmesine karar verilmesi gerekirken, TCK’nın 50/4. maddesinin değerlendirilmemesi,
2-Taksirli suçlarda uygulama imkanı bulunmayan TCK’nın 53/1. maddesi uyarınca sanık hakkında hak yoksunluğuna hükmolunması,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince hükmün isteme uygun olarak BOZULMASINA, 26.06.2014 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.
MUHALEFET ŞERHİ:
Yol genişliği ve çarpma noktası nazara alınarak sanığın park yasağı olan yere aracı park etmenin olayın oluşuna etkisinin olmadığını kabul eden ve kusursuz bularak beraati yerine mahkumiyetine karar verilmesi şeklindeki çoğunluk görüşüne katılmıyorum.
Şöyle ki 25.05.2012 tarihli kaza tesbit tutanağında sanık İmdat’a park etmenin işaretlerle yasaklandığı yerlere park etmek kusurunu işlediğinden dolayı tali kusur izafe edilmiş
Mahkeme yaptığı keşif sonrasında aldığı 21.11.2012 tarihli bilirkişi raporunda da sanık aynı sebeple tali kusurlu bulunmuş,
Mahkeme de sanık İmdat’ı kusurlu kabul ederek cezalandırılması yoluna gitmiştir.
İki bilirkişi raporunda da ölen sanık sürücü İmdat’a kusur verilmişken park etmek yasaktır levhasına rağmen park etmek suretiyle kusurlu davranmışken sayın çoğunluğun sanığın kusursuz ölenin ise tamamen kusurlu kabul eden görüşüne yukarıda arz ettiğim sebeplerden dolayı katılmıyorum.Saygılarımla