Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2013/23182 E. 2014/16907 K. 09.07.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/23182
KARAR NO : 2014/16907
KARAR TARİHİ : 09.07.2014

Tebliğname no : 12 – 2013/114361
Mahkemesi : İstanbul 20. Asliye Ceza Mahkemesi
Tarihi : 27/12/2012
Numarası : 2009/936 – 2012/1243
Suç : Taksirle öldürme

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Olay günü, saat 02:00 sıralarında, sanığın, sevk ve idaresindeki minibüsle, R.. S.. Caddesi üzerinde seyri sırasında yolun karşısına geçmeye çalışan yayaya, aracının sağ tarafıyla çarpması sonucunda yayanın öldüğü olayda; olaydan iki saat beş dakika sonra yapılan ölçümde 113 promil alkollü olduğu tespit edilen ve olaydan önce alkol aldığı tanık beyanlarıyla sabit olan sanık hakkında iki sınır arasında temel ceza belirlenirken; suçun işleniş biçimi, failin taksire dayalı kusurunun yoğunluğu meydana gelen netice, olay sırasındaki alkol seviyesi ve maddede öngörülen cezanın üst sınırı nazara alınmak suretiyle, adalet ve hakkaniyet kurallarına uygun şekilde asgari hadden uzaklaşılmak suretiyle ceza tayini yerine, eksik cezaya hükmolunması ve belirlenecek temel cezadan TCK’nın 22/3. maddesi uyarınca arttırım yapılması gerektiğinin düşünülmemesi,
Kabule göre de;
Sanığın, Beyoğlu Mal Müdürlüğü’ne 18.11.2009 tarihli 0308473 sıra nolu makbuz ile yatırmış olduğu 5.000 TL kefalet parasının, CMK’nın 113 ve 115. maddeleri gereğince sanığa iadesine karar verilmesi gerekirken, karar kesinleştiğinde iadesine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 09.07.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.