Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2013/23142 E. 2014/15626 K. 24.06.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/23142
KARAR NO : 2014/15626
KARAR TARİHİ : 24.06.2014

Tebliğname No : 12 – 2013/160501
Mahkemesi : Marmaraereğlisi Asliye Ceza Mahkemesi
Tarihi : 13.02.2013
Numarası : 2010/158-2013/30
Suç : Taksirle öldürme

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK’nın 22/6. maddesi gereğince, taksirli hareket sonucu neden olunan neticenin münhasıran failin kişisel ve ailevi durumu bakımından artık bir cezanın hükmedilmesini gereksiz kılacak derecede mağdur olmasına yol açması halinde, faile ceza verilemeyeceği; olay gecesi, idaresindeki otomobili ile meskun mahal dışında, bölünmüş tek yönlü, aydınlatmasız yolda seyir halinde olan sanığın, karşı yolun sağında bulunan ikametgahına dönüş yapmak amacıyla, ilerideki kavşak yerine, asli kusurlu şekilde karşı yol ile aradaki su kanalının asfaltla doldurulmuş kısmını kullanıp kontrolsüz ve ani şekilde dönüşe geçtiği ve karşı yönden gelen aracın önünü kapatarak çarpışmaları neticesi, aynı araçta bulunan eşinin ölümüne ve üç kişinin de yaralanmasına sebebiyet verdiği, yaralıların sanıktan şikayetçi olmamaları nedeniyle sanık hakkında taksirle yaralama suçu yönünden ek kovuşturmaya yer olmadığına dair karar verilerek, sadece eşini taksirle öldürme suçundan TCK’nın 85/1 ve 22/6. maddeleri uyarınca dava açıldığı olayda; iddianame kapsamına göre sanık hakkında olay nedeniyle yaralanan kişiler yönünden açılmış bir dava bulunmadığı, sanığın taksirli eylemi neticesinde eşinin ölümü ile birlikte başka kişilerin de zarar görmüş olmaları gerekçe gösterilerek yasal ve yeterli olmayan gerekçeyle TCK’nın 22/6. maddesinin uygulanmamasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 24.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.